Εργασία

Το δικαίωμα στην εργασία είναι δικαίωμα στην ζωή και στην αξιοπρέπεια. Οποιαδήποτε συζήτηση για την παραγωγική ανασυγκρότηση και την οικονομική ανάπτυξη, που οδηγεί στην αναβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των πολλών, οφείλει να εκκινεί από την διεύρυνση των δικαιωμάτων και την βελτίωση όρων δουλειάς του κόσμου της εργασίας. Ιδιαίτερα για την νέα γενιά, που βίωσε πιο έντονα απ’ όλους τις συνέπειες των νεοφιλελεύθερων - μνημονιακών πολιτικών, είναι ανάγκη η ενίσχυση του αγώνα για μεγαλύτερους μισθούς, λιγότερες ώρες δουλειάς και περισσότερες θέσεις εργασίας.

Εργασία

ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ

 

  1. Διασφάλιση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, με συνταγματική κατοχύρωση της ισχύς της ευνοϊκότερης ρύθμισης
  2. Επέκταση και εφαρμογή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας σε κάθε χώρο δουλειάς
  3. Καθορισμός του κατώτατου μισθού μέσω Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας
  4. Κανένας μισθός κάτω από 751. Αύξηση του εγγυημένου κατώτατου μισθού
  5. Αυστηρός έλεγχος και εφαρμογή του ωραρίου εργασίας με καταβολή υπερωριών για περαιτέρω εργασία
  6. Μείωση του χρόνου εργασίας στις 7 ώρες
  7. Μείωση ετήσιου ορίου για υπερωρίες
  8. Κόκκινη βίβλος για τα εργασιακά: Ευρωπαϊκός χάρτης δικαιωμάτων για τους/τις εργαζόμενους/ες
  9. Ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου υπεράσπισης των εργαζομένων από τις απολύσεις
    Παραδείγματα:
    α) Απαγόρευση απόλυσης χωρίς επαρκή και σαφή αιτιολόγηση
    β) Απαγόρευση απόλυσης λόγω μη συμφωνίας του εργαζομένου για μεταβολή προς το δυσμενέστερο των όρων εργασίας του (μετακίνηση σε άλλη περιοχή, αλλαγή ωραρίου κ.λπ.)
  10. Προστασία από την απόλυση κατά την διάρκεια της γονικής άδειας
  11. Αύξηση της αποζημίωσης απόλυσης, η οποία υπό πενταπλασιάστηκε στην διάρκεια των μνημονίων. Κατάργηση της αντισυνταγματικής και αναχρονιστικής διάκρισης ως προς το ύψος της αποζημίωσης απόλυσης μεταξύ υπαλλήλων και εργατών
  12. Συρρίκνωση και κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας
    Ενδεικτικά:
    α) Περιορισμός συμβάσεων μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης που δεν δικαιολογούνται από την φύση της επιχειρηματικής δραστηριότητας.
    β) Απαγόρευση σύναψης διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή συμβάσεως έργου για την ίδια θέση ή αντικείμενο εργασίας με διαφορετικούς εργαζομένους χωρίς συγκεκριμένη και σαφή αιτιολόγηση.
  13. Ένταξη των εργολαβικών εργαζομένων στην μητρική εταιρεία μετά από διάστημα εργασίας ενός χρόνου στην ίδια εταιρεία ή όμιλο εταιρειών.
  14. Άμεση αναβάθμιση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) με επαρκή στελέχωση των υπηρεσιών του και διεύρυνση των αρμοδιοτήτων του (π.χ. ανακριτικά καθήκοντα, επίλυση εργατικών διαφορών) με στόχο την πάταξη της μαύρης, αδήλωτης, ανασφάλιστης και υποδηλωμένης εργασίας.
  15. Συμμετοχή εκλεγμένων αντιπροσώπων πρωτοβάθμιων σωματείων κατά τη διαδικασία επιθεώρησης και ελέγχου.
  16. Διεύρυνση της έννοιας του εργατικού ατυχήματος (συμπεριλαμβανόμενων και της ψυχολογικής πίεσης) και επέκταση σε όλες τις μορφές εργασίας (voucher, κοινωφελή, συμβάσεις έργου).
  17. Αναβάθμιση και εντατικοποίηση των ελέγχων στους τομείς υψηλής παραβατικότητας όπως στον τουρισμό και στον αγροτικό τομέα για την εξάλειψη φαινομένων «Μανωλάδας» και διαβίωσης σε κοντέινερ.
  18. Αντιμετώπιση φαινομένων παραβίασης προσωπικών δεδομένων στην εργασία λόγω της χρήσης των νέων τεχνολογιών. Πλήρης απαγόρευση συστημάτων παρακολούθησης, καθώς και συλλογής και επεξεργασίας πληροφοριών που προέρχονται από αυτά τα ηλεκτρονικά μέσα καταγραφής.
  19. Προστασία εργαζομένων σε ηλεκτρονικές πλατφόρμες(μισθοί, άδειες, κτλ.)
  20. Αυστηρότερο πλαίσιο για την ίδρυση και λειτουργία των ΕΠΑ (Εταιρείες Προσωρινής Απασχόλησης).
  21. Πλήρη συνδικαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα για τους/τις εργαζόμενους/ες μέσω εργολαβιών και ένταξη εργολαβικών εργαζόμενων στα σωματεία των χώρων εργασίας.
  22. Μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου
    Ενδεικτικά:
    α) Μετά από τρεις διαδοχικές συμβάσεις με τον ίδιο εργαζόμενο ανεξαρτήτως κενού διαστήματος
    β) Αν διαδοχικές συμβάσεις εργασίας αφορούν την ίδια θέση ή αντικείμενο εργασίας
    γ) Αν διαδοχικές συμβάσεις αφορούν διαφορετικές εταιρείες στα πλαίσια όμως του ίδιου ομίλου ή κοινής ιδιοκτησίας
  23. Καθιέρωση ίσης και αλληλέγγυας ευθύνης αναθέτοντος, εργολάβου και υπεργολάβου. (πχ καταβολή μισθού κ.λπ.)
  24. Καταβολή του επιδόματος ανεργίας χωρίς περιορισμούς ως προς το χρόνο και το καθεστώς απασχόλησης πριν από την απόλυση.
  25. Αύξηση του επιδόματος ανεργίας στο 80% του κατώτατου μισθού.
  26. Δικαίωμα επιδόματος ανεργίας σε περίπτωση εξώθησης σε παραίτηση.
  27. Επέκταση της χορήγησης του επιδόματος ανεργίας για την κάλυψη των μακροχρόνια ανέργων (μέχρι 5 χρόνια).
  28. Αναβάθμιση του ΟΑΕΔ σε μοναδικό φορέα καταπολέμησης της ανεργίας. Δημιουργία πλατφόρμας μέσω της οποίας θα γίνεται αντιστοίχιση των κενών θέσεων στην αγορά εργασίας και των εγγεγραμμένων ανέργων στα μητρώα του ΟΑΕΔ, μέσα από αναβαθμισμένα πληροφοριακά συστήματα, την υποχρέωση όλων των εργοδοτών να αναγγέλλουν τις κενές θέσεις εργασίας και προσλήψεις νέων εργασιακών συμβούλων.
  29. Δημιουργία δημόσιων Κέντρων Επαγγελματικής Κατάρτισης του ΟΑΕΔ, πανελλαδικά, με σκοπό τη δημόσια και δωρεάν κατάρτιση σε όφελος των εργαζομένων.
  30. Άμεση θεσμοθέτηση κριτηρίων για την απόδειξη της εξαρτημένης σχέσης εργασίας εργαζομένων που αμείβονται με Τιμολόγια Παροχής Υπηρεσιών (μπλοκάκια). Αντικατάστασή τους με κανονικές προσλήψεις μέσω της ένταξης όσων αμείβονται με ΤΠΥ σε καθεστώς αντίστοιχο με ό,τι ισχύει για τους μισθωτούς (άδεια ασθενείας, άδεια μητρότητας, γονική άδεια κ.ο.κ )
  31. Διασφάλιση του δικαιώματος στη μονομερή προσφυγή στη διαιτησία. Δηλαδή, σε περιπτώσεις διαπραγμάτευσης συλλογικών συμβάσεων εργασίας, να διασφαλίζεται το δικαίωμα των εργαζομένων να διεκδικήσουν την επίλυση των διαφορών ενώπιον ενός τρίτου ανεξάρτητου διαιτητή.
  32. Κατά την επίλυση εργατικών διαφορών ο εργοδότης να υποχρεούται πρώτος να αποδείξει τους ισχυρισμούς του, σε αντίθετη περίπτωση να δικαιώνεται ο εργαζόμενος αυτοδίκαια.
  33. Δημόσιος και υποχρεωτικός χαρακτήρας κοινωνικής ασφάλισης με αναδιανεμητικά χαρακτηριστικά.
  34. Να μη φέρει ευθύνη ο/η εργαζόμενος/η όταν δεν συμμορφώνεται ο εργοδότης, π.χ. να μην χάνει τα ένσημά του ο/η εργαζόμενος/ή όταν δεν πληρώνει τις εισφορές ο εργοδότης.