Μόνη λύση η πολιτική αλλαγή
Πανδημία
Η εγκληματική αδιαφορία της κυβέρνησης για το σύστημα Υγείας στη χώρα και η συστηματική και κατ’ επιλογή αδράνεια της ως προς την πανδημία έχει οδηγήσει την υγειονομική κρίση σε υγειονομική τραγωδία. Η διασπορά του κορωνοϊού στην κοινότητα είναι ανεξέλεγκτη. Τα κρούσματα είναι σταθερά πάνω από 10.000 την ημέρα με ταυτόχρονη αύξηση των εισαγωγών στα νοσοκομεία και των διασωληνωμένων ασθενών. Καθημερινά χάνουμε δεκάδες συνανθρώπους μας, έχουμε σκαρφαλώσει στο διπλάσιο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο σε αναλογία θανάτων/εκατομμύριο πληθυσμού και πάνω από 100 συμπολίτες μας είναι διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ και αυτό προβάλλεται από το Υπουργείο Υγείας και την κυβέρνηση ως απλή καθημερινότητα. Ταυτόχρονα καταγράφεται σημαντική αύξηση θνητότητας από ασθενείς μη covid αφού οι δημόσιες δομές (νοσοκομεία, ΤΟΜΥ, κέντρα υγείας κλπ) έχουν αποστελεχωθεί.
Είναι μία κυβέρνηση που αρνείται να ακούσει όχι μόνο τις τεκμηριωμένες προτάσεις που έχει καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ όλο το προηγούμενο διάστημα, αλλά και τις προτάσεις της επιστημονικής κοινότητας, των ανθρώπων της πρώτης γραμμής. Η Ν.Δ. έχει κάνει μια καθαρή και συνειδητή επιλογή. Αποφεύγει να αντιμετωπίσει τα δεδομένα με σοβαρές και γενναίες παρεμβάσεις, τόσο σε οικονομικό και στελεχιακό επίπεδο στη πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια υγεία όσο και στην εισαγωγή αναγκαίων φαρμακοσκευασμάτων, τη συνταγογράφηση των PCR σε όλους τους πολίτες που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου, την αύξηση των κλιμακίων του ΕΟΔΥ σε κάθε Δήμο για δωρεάν rapid tests, τη διατίμηση των μέσων ατομικής προστασίας για την αντιμετώπιση της πανδημίας και τη συνεχή ενημέρωση των πολιτών για την προαγωγή και προώθηση των εμβολιασμών κατά του covid19. Αντιθέτως εξαντλεί όλη την πολιτική της σε σχέδια «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» και «ΑΣΦΑΛΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ».
Είναι σαφές πια πως ο στρατηγικός σχεδιασμός της κυβέρνησης για το Ε.Σ.Υ. είναι η σταδιακή ιδιωτικοποίηση του με παραχώρηση υπηρεσιών υγείας στον ιδιωτικό τομέα μέσω των ΣΔΙΤ και απευθείας αναθέσεων. Η ΝΔ παίρνει μια ακραία ταξική απόφαση χωρίζοντας τους Έλληνες σε δύο κατηγορίες και χρεώνοντας στους ανασφάλιστους συμπολίτες μας το σύνολο της αύξησης της φαρμακευτικής δαπάνης, παραβιάζοντας το συνταγματικό δικαίωμα της ισονομίας όλων απέναντι στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Η παροχή της ελάχιστης υγειονομικής κάλυψης από το κράτος και η μετακύλιση του κόστους των υπηρεσιών υγείας στους πολίτες οδηγεί στην περαιτέρω αύξηση των υγειονομικών ανισοτήτων και την μείωση της προσβασιμότητας σε αυτές. Δυο χρόνια από την έναρξη της πανδημίας η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει να αποδεικνύει σε κάθε ευκαιρία ότι δεν μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια και την καθολική προστασία της κοινωνίας. Δεν είναι μόνο θέμα επιτελικής ανικανότητας να διαχειριστεί μια τέτοιας έκτασης κρίση, αλλά θέμα πολιτικών επιλογών και προτεραιοτήτων. Είδε την πανδημία ως ευκαιρία για να εξυπηρετήσει τα φιλικά της οικονομικά συμφέροντα, να πλουτίσουν οι «ημέτεροι».
Στο πλαίσιο αυτό η κυβέρνηση αρνείται να λάβει έκτακτα μέτρα για τα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Δεν θέλει να δαπανήσει ούτε ευρώ προκειμένου αυτά να μπορούν να λειτουργούν με ασφάλεια για μαθητές, φοιτητές, εκπαιδευτικούς και εργαζομένους. Και όλα αυτά όταν η πραγματικότητα είναι ότι πλέον καθημερινά το ¼ των κρουσμάτων που καταγράφονται αφορούν νεαρές ηλικίες, δηλαδή μαθητές και φοιτητές. Η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ εξαρχής ζήτησε να ανοίξουν τα σχολεία με ασφάλεια. Να αλλάξει το υγειονομικό πρωτόκολλο που προβλέπει ότι πρέπει να νοσήσουν οι μισοί μαθητές για να κλείσει το τμήμα, κάτι που δεν ισχύει σε καμία άλλη χώρα της Ευρώπης. Να δοθούν δωρεάν μάσκες και Rapid/PCR test σε παιδιά και εκπαιδευτικούς, τα μαθήματα να γίνονται με λιγότερους μαθητές ανά τάξη, να εξασφαλιστεί κατάλληλη δημόσια υποδομή και εξοπλισμός αν χρειαστεί να χρησιμοποιηθεί η τηλεκπαίδευση. Τα σχολεία όμως άνοιξαν όπως ακριβώς έκλεισαν και αυτό οδήγησε σε χιλιάδες νέα κρούσματα μαθητών. Αναμενόμενο ήταν λοιπόν οι μαθητές να αντιδράσουν και ξεσηκωθούν, διεκδικώντας μέτρα για ασφαλή σχολεία τώρα. Μέχρι σήμερα εκατοντάδες σχολεία, κυρίως Λύκεια και ΕΠΑΛ, σε όλη τη χώρα βρίσκονται υπό κατάληψη, με τους μαθητές να οργανώνονται και να κινητοποιούνται.
Στα πανεπιστήμια η κατάσταση δεν είναι διαφορετική. Εν μέσω του νέου κύματος της πανδημίας η κυβέρνηση άνοιξε τα ΑΕΙ χωρίς κανένα μέτρο υγειονομικής προστασίας των φοιτητών, αλλά και όλης της ακαδημαϊκής κοινότητας. Το βάρος έχει πέσει από το Υπουργείο στα ιδρύματα, τα οποία χωρίς επαρκή έκτακτα κονδύλια αδυνατούν να διαχειριστούν την κατάσταση. Η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ στην κατεύθυνση αυτή πρότεινε την συνταγογράφηση PCR tests και την παροχή δωρεάν self tests για όλη την ακαδημαϊκή κοινότητα, την εγκατάσταση μονάδων του ΕΟΔΥ στα ΑΕΙ για την διενέργεια tests, την παροχή μασκών υψηλής προστασίας, την αύξηση των δρομολογίων των ΜΜΜ, για να μην συνωστίζονται οι φοιτητές/ριες κατά τη μετακίνησή τους, την αναβάθμιση των υποδομών, την πρόσληψη έκτακτου προσωπικού για να μικρύνουν τα τμήματα, και προφανώς την διασφάλιση ότι κανένας φοιτητής δεν θα αποκλειστεί από την εκπαιδευτική ή την εξεταστική διαδικασία λόγω νόσησης ή καραντίνας. Αυτό προϋποθέτει να δοθεί στα ιδρύματα η δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν κάθε πρόσφορο μέσο, καθώς και εναλλακτικούς τρόπους εξέτασης και συμμετοχής για όλες αυτές τις περιπτώσεις, καθώς και για όσους ανήκουν ή ζουν μαζί με άτομα που συγκαταλέγονται στις ευπαθείς ομάδες. Αντ’ αυτού όμως η Κυβέρνηση διαμέσου της Υπουργού κ. Κεραμέως, επέδειξε απίστευτη αδιαλλαξία. Αρνήθηκε στα ιδρύματα αυτή την δυνατότητα, παρότι το ζήτησαν έντονα στην πρόσφατη σύνοδο των πρυτάνεων, με το επιχείρημα ότι μόνο οι δια ζώσεις διαδικασίες και εξετάσεις είναι αδιάβλητες. Μετά από 1.5 χρόνο που τα πανεπιστήμια λειτουργούσαν εξ’ ολοκλήρου με διαδικτυακή συμμετοχή, το Υπουργείο «θυμήθηκε» να επικαλεστεί τη διαβλητότητα των εναλλακτικών τρόπων εξέτασης.
Είναι δεδομένο ότι η κυβέρνηση έχει χάσει κάθε αξιοπιστία, έχει χάσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας. Παρά τις παλινωδίες αυτές ωστόσο καλούμε κάθε πολίτη, και ιδιαίτερα τους νέους και τις νέες, να μην υποτιμήσουν τον κίνδυνο της πανδημίας, να μην εφησυχάσουν, να ακολουθούν τις οδηγίες των επιστημόνων και των ειδικών, να εμβολιαστούν καθολικά, καθώς αυτό είναι το κύριο όπλο που έχουμε. Η πανδημία αυτή μας αφορά όλους, ακόμα και τους εμβολιασμένους, έχει αποδειχθεί ωστόσο η χρησιμότητα και η αποτελεσματικότητα των εμβολίων, και αυτό κάνει τον καθολικό εμβολιασμό όλων, και των νέων, αναγκαία προϋπόθεση για την υπέρβασή της.
Ακρίβεια
Παράλληλα με την έξαρση της πανδημίας οδυνηρές είναι και οι συνέπειες για την κοινωνία εξαιτίας της ακρίβειας. Με τον πληθωρισμό σε επίπεδα ρεκόρ, τις αυξήσεις στα καύσιμα (φυσικό αέριο και πετρέλαιο) αλλά και στους λογαριασμούς ρεύματος να είναι τεράστιες, τις ανατιμήσεις στα βασικά αγαθά που αυξάνουν κατακόρυφα το κόστος διαβίωσης για μια οικογένεια. Με την κυβέρνηση να παλινωδεί, με στελέχη της άλλοτε να αρνούνται την πραγματικότητα και άλλοτε να προσπαθούν να την αντιμετωπίσουν με ανεπαρκή και αποσπασματικά μέτρα. Μια κυβέρνηση θεατή των εξελίξεων να επιμένει στην αδράνεια, αδιαφορώντας για την κοινωνική πλειοψηφία, τον κόσμο της εργασίας, τα λαϊκά στρώματα και ιδιαίτερα τους οικονομικά αδύναμους συμπολίτες μας. Ιδιαίτερα για τη νέα γενιά της χώρας, τους νέους/ες που αδυνατούν να αυτονομηθούν σήμερα από την οικογενειακή τους στέγη, τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα. Πως άλλωστε μπορούν οι νέοι/ες φοιτητές, εργαζόμενοι/ες, τα νέα ζευγάρια να ζήσουν μόνοι τους με τα ενοίκια στα ύψη, τους λογαριασμούς ρεύματος και θέρμανσης να είναι πολύ ακριβοί και το κόστος διαβίωσης σε απαγορευτικά επίπεδα; Και όλα αυτά με τους μισθούς να είναι στάσιμοι σε χαμηλά επίπεδα.
Απέναντι στην αδράνεια της κυβέρνησης ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει προτείνει έγκαιρα τη λήψη άμεσων μέτρων για την ρύθμιση της αγοράς και την μείωση των τιμών σε βασικά αγαθά. Με την εμβληματική πρόταση – δέσμευση για την επόμενη κυβέρνηση της αριστεράς- για αύξηση του κατώτατου μισθού στα 800 ευρώ. Την κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος και της εισφοράς αλληλεγγύης για τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, τη μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα και την ενέργεια στα κατώτερα επιτρεπτά ευρωπαϊκά επίπεδα, την μείωση των τιμολογίων της ΔΕΗ ώστε να συμπαρασύρει και τους ιδιώτες παρόχους, ταυτόχρονα με ελέγχους από την επιτροπή ανταγωνισμού, την έκτακτη εισοδηματική ενίσχυση αγροτών και ανθρώπων του πολιτισμού, καθώς και τη ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους νοικοκυριών κι επιχειρήσεων, που έχει δημιουργηθεί την περίοδο της πανδημίας, με κούρεμα της βασικής οφειλής.
Κακοκαιρία
Δύο χρόνια τώρα, σε κάθε κακοκαιρία και φυσική καταστροφή η κατάσταση είναι πάντα ίδια. Κρατικός μηχανισμός απροετοίμαστος, πλήρης ασυνεννοησία φορέων, και πάντα η ευθύνη που αποδίδεται σε όλους τους άλλους εκτός από την κυβέρνηση και τον κ. Μητσοτάκη. Τα ίδια ειπώθηκαν στις πυρκαγιές του καλοκαιριού, στις πλημμύρες που ακολούθησαν και στην πρόσφατη κακοκαιρία με τη χιονοθύελλα. Δεν ξεχνάμε τον Κ. Μητσοτάκη και τους συμβούλους τους που θα «εκκένωναν το Μάτι σε 10 λεπτά», που εκμεταλλεύτηκαν χυδαία τον πόνο και τους τραγικούς θανάτους των συμπολιτών μας για να γίνουν κυβέρνηση, και σήμερα παρακολουθούν αμέτοχοι και απροετοίμαστοι κάθε φυσικό φαινόμενο, ακόμα και αυτά που είχαν προβλεφθεί επαρκώς από τους επιστήμονες πολλές μέρες πριν. Είναι χαρακτηριστική η καθυστέρηση με την οποία η κυβέρνηση κήρυξε αργία, και μάλιστα όχι από την πρώτη μέρα της κακοκαιρίας, με αποτέλεσμα χιλιάδες εργαζόμενοι να εγκλωβιστούν στο χιόνι γυρνώντας από τις δουλειές τους. Η κλιματική κρίση είναι παρούσα και πιο ορατή από ποτέ, αλλά αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει δικαιολογία για έναν πρωθυπουργό που την επικαλείται υποκριτικά κάθε φορά μόνο για να αποποιείται τις ευθύνες του.
Την ίδια στιγμή βαρύτατες ευθύνες βαραίνουν και την περιφέρεια αλλά και τις ιδιωτικές εταιρείες, αυτή που διαχειρίζεται την Αττική οδό και την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, για την απίστευτη ταλαιπωρία των πολιτών. Είναι μια τρανή απόδειξη της ανεπάρκειας του ιδιωτικού τομέα όταν διαχειρίζεται κρίσιμες υποδομές για την κοινωνία και το κράτος, όταν παρά τα μεγάλα κέρδη τους, τα μέτρα που παίρνουν είναι ανεπαρκή. Το ίδιο συμβαίνει με την υπηρεσία βλαβών του ΔΕΔΗΕ που έχει δοθεί σε ιδιωτική εταιρία και καθυστέρησε σημαντικά, προκειμένου να ενημερωθούν τα συνεργεία και να αποκατασταθούν οι βλάβες. Στον αντίποδα, είδαμε πως οι μαζικές κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος και η απεργία στον κλάδο των διανομέων, οδήγησε εταιρείες κολοσσούς όπως η efood να κλείσουν τις υπηρεσίες τους εγκαίρως.
Γυναικοκτονίες – Θύματα έμφυλης βίας
Ο κατάλογος των γυναικοκτονιών αλλά και γενικά των θυμάτων έμφυλης βίας συνεχίζει να μεγαλώνει. Τους τελευταίους μήνες, δυστυχώς γινόμαστε μάρτυρες νέων περιστατικών, με τελευταίο αυτό του βιασμού της 24χρονης στη Θεσσαλονίκη. Παρότι η έμφυλη καταπίεση δεν είναι ένα «φαινόμενο των καιρών», αλλά αντίθετα μια διαχρονική πραγματικότητα που πηγάζει από το πατριαρχικό μοντέλο οργάνωσης της κοινωνίας μας, το τελευταίο διάστημα λόγω και της δύναμης των social media και της αλληλεγγύης που αναπτύσσεται μεταξύ των αλληλέγγυων και καταπιεσμένων γυναικών και ΛΟΑΤΚΙ ατόμων. Με τα κυρίαρχα μέσα συχνά να αποσιωπούν αυτά τα περιστατικά, και άλλοτε -με αποκορύφωμα την τελευταία περίπτωση-να προσπαθούν να «δικαιολογήσουν» τους δράστες και να τα συγκαλύψουν. Δεν θα ξεχάσουμε τις απόψεις στο δημόσιο λόγο και όχι μόνο που έλεγαν ότι «δεν μπορούν νέοι, πλούσιοι και ωραίοι άντρες να είναι βιαστές». Είναι πραγματικότητα ότι η έμφυλη καταπίεση έχει βαθιές ρίζες σε ένα σημαντικό τμήμα της ελληνικής κοινωνίας σε τέτοιο βαθμό που συχνά οι ευθύνες αναζητούνται στα θύματα και όχι στους θύτες. Είναι χρέος κάθε αριστερού και προοδευτικού πολίτη να αμφισβητήσει στην πράξη και να σπάσει αυτά τα σεξιστικά πρότυπα. Διότι κανείς δεν φταίει για την βία που υφίσταται, και οι μόνοι που πρέπει να λογοδοτούν είναι οι θύτες. Να αγωνιστεί ώστε να μην χρειάζεται οι κακοποιημένες γυναίκες και τα άτομα που υφίστανται σεξιστική βία, να αποδεικνύουν ότι δεν έκαναν κάτι λάθος για να «αξίζουν» αυτό που τους συνέβη. Οι τελευταίες πολύ μαζικές κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στα θύματα δείχνουν το δρόμο.
Η κυβέρνηση, όταν δεν συγκαλύπτει τους φίλους της όπως στις περιπτώσεις Λιγνάδη και Γεωργιάδη, δείχνει να κωφεύει σε κάθε προοδευτικό και επίκαιρο αίτημα σήμερα, με χαρακτηριστικότερο την νομική κατοχύρωση του όρου «γυναικοκτονία», κάτι που είναι απαραίτητο για λόγους εναρμόνισης της νομικής με την κοινωνική πραγματικότητα. Αυτή θα αποτυπώνεται μέσω της αναγνώρισης του έμφυλου κινήτρου του δράστη κατά την τέλεση της πράξης, και την αποτύπωση αυτού κατά την επιμέτρηση της ποινής αλλά και στη δυνατότητα μη αναγνώρισης ελαφρυντικών στο δράστη κατά τις ειδικότερες αξιολογήσεις του ποινικού νομοθέτη. Η κυβέρνηση σε αντίθετη κατεύθυνση, προσπαθεί να αποφύγει την ουσία της συζήτησης, να σταθεί έμπρακτα στο πλάι των θυμάτων και συχνά πετά λάσπη προς τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Δεν είναι τυχαία η ενόχλησή της για τις πρωτοβουλίες της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ και η κατηγορία για «πολιτική εκμετάλλευση ενός ευαίσθητου θέματος». Χρειάζεται να θυμίσουμε εκ νέου ότι η κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτή που διεύρυνε την έννοια του βιασμού, κατοχυρώνοντας ότι οποιαδήποτε γενετήσια πράξη – ακόμα και η απειλή της -χωρίς τη συναίνεση αντιμετωπίζεται ως βιασμός. Σήμερα είναι εξίσου σημαντικό ωστόσο, η διεκδίκηση δομών και θεσμών οικονομικής, κοινωνικής, ψυχολογικής και νομική αρωγής των θυμάτων, ώστε να φτάνουν να καταγγείλουν τις εναντίον τους πράξεις χωρίς φόβο, καθώς η υλοποίηση προγραμμάτων στην κοινότητα και τα σχολεία για την καταπολέμηση της έμφυλης βίας.
Δημοκρατία
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη από την αρχή της θητείας της αποδεικνύει συνεχώς τον αντιδραστικό και ακροδεξιό χαρακτήρα της. Οι πολιτικές της πέρα από την ταξική κατεύθυνση που έχουν, διότι εξυπηρετούν τα συμφέροντα των λίγων και ισχυρών, βάλλουν και κατά των δημοκρατικών μας δικαιωμάτων. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε την όξυνση της καταστολής και του αυταρχισμού, την ασυδοσία της αστυνομίας, την ίδρυση της πανεπιστημιακής αστυνομίας, και γενικά τη συνολική περιστολή των δημοκρατικών ας δικαιωμάτων την περίοδο της πανδημίας. Ούτε μπορούμε να αγνοήσουμε ότι η νέα γενιά βρέθηκε πολλές φορές στο στόχαστρο της κυβέρνησης, είτε για να βρεθούν οι «χρήσιμοι ένοχοι για την εξάπλωση της πανδημίας» είτε όταν αυτή αντιστάθηκε και διαμαρτυρήθηκε απέναντι στις πολιτικές που υποδαυλίζουν το μέλλον και την προοπτική μας.
Δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό από μια κυβέρνηση που σε κομβικές θέσεις έχει πρόσωπα με γνωστό και πρόσφατο ακροδεξιό παρελθόν. Αλλά ο αντιδημοκρατικός της κατήφορος έχει πιάσει πάτο όταν φτάνει στο σημείο να βάλει ευθέως κατά της ελευθερίας του τύπου. Η δίωξη του δημοσιογράφου Κώστα Βαξεβάνη, ο οποίος, πρώτος, διερεύνησε το σκάνδαλο Novartis και της Γιάννας Παπαδάκου, η οποία συνέβαλε τα μέγιστα στην αποκάλυψή του, και όχι των ενόχων που έπαιξαν με την υγεία των πολιτών και έβγαλαν εκατομμύρια σε μίζες, αποτελεί κίνηση τομή για την δημοκρατίας. Την ίδια στιγμή οι αποκαλύψεις του υπόδικου Φουρθιώτη, για τις στενές σχέσεις του και την συχνή επικοινωνία με υπουργούς και άμεσους συνεργάτες του πρωθυπουργού φανερώνουν τις σχέσεις διαπλοκής που έχουν αναπτυχθεί σε αυτή τη χώρα. Όταν ένας δημοσιογράφος μπορεί να ζητά εκδουλεύσεις και νομοθετικές παρεμβάσεις υπέρ του με τέτοια ευκολία, μπορούμε να υποθέσουμε τι μπορεί να συμβαίνει στις επαφές με ισχυρούς επιχειρηματίες «κολλητούς» της κυβέρνησης. Είναι καθήκον ολοκλήρου του δημοκρατικού κόσμου να υπερασπιστεί την ελευθερία του λόγου και του Τύπου στην χώρα και να παλέψει ενάντια στις σχέσεις διαπλοκής και αλληλεξάρτησης του μιντιακού και επιχειρηματικού κόσμου με την κυβέρνηση.
Να φύγουν τώρα – Για μια νέα αριστερή προοδευτική διακυβέρνηση
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι μια βαθιά νεοφιλελεύθερη και αντιδραστική κυβέρνηση. Οι πολιτικές της δεν υπηρετούν τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας, παρά μόνο τους λίγους και εκλεκτούς, τους ισχυρούς. Στην περίοδο της πανδημίας επέλεξε το δρόμο της αλαζονείας, του αυταρχισμού, του κοινωνικού διχασμού, αρνήθηκε κάθε συννενόηση παρότι επανειλημμένα ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ προσπάθησε να συμβάλει με τεκμηριωμένες προτάσεις και πολιτικές πρωτοβουλίες. Έχει ταυτιστεί στα μάτια της ελληνικής κοινωνίας με την απόλυτη αποτυχία αναχαίτησης της πανδημίας, την εγκατάλειψη του ΕΣΥ, την άρνηση της πραγματικότητας, την απουσία οικονομικής στήριξης όσων πλήττονται καθώς και κάθε πολιτικής που θα βάζει φρένο στην ακρίβεια.
Κάθε μέρα που περνάει η κατάσταση γίνεται ολοένα και χειρότερη για την ελληνική κοινωνία. Γι΄ αυτό η μόνη λύση που μπορεί να δώσει διέξοδο σήμερα είναι η πολιτική αλλαγή. Είναι ζήτημα επιβίωσης πλέον, να υπάρξει μια διαφορετική διακυβέρνηση, με αριστερό και προοδευτικό πρόσημο, που θα έχει στο πυρήνα της τα συμφέροντα και τις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας. Που θα εγγυάται την καθολική ασφάλεια της κοινωνίας και την προστασία της δημόσιας υγείας. Που θα αυξήσει το εισόδημα των πολιτών και θα περιορίσει το κόστος διαβίωσης, που θα επαναθεμελιώσει τα δημοκρατικά και ατομικά δικαιώματα. Η πρωτοβουλία της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και η κατάθεση πρότασης μομφής προς την κυβέρνηση συμπυκνώνει όλα τα παραπάνω, αναδιαμορφώνει την ατζέντα, ορίζοντας από τώρα τα τεράστια διλήμματα με τα οποία πρέπει να αναμετρηθεί κάθε πολιτική δύναμη, κάθε βουλευτής αλλά και κάθε πολίτης. Με την κυβέρνηση των λίγων και εκλεκτών ή με μια νέα αριστερή προοδευτική κυβέρνηση που θα εκφράζει τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Είναι αναγκαίο οι νέοι και νέες, όσοι αμφισβητούν και αντιστέκονται σε αυτές τις πολιτικές, να μπουν μπροστά σε αυτή τη μάχη. Να οικοδομήσουμε μαζί ένα μέτωπο αντίστασης και πολιτικής αλλαγής, ένα μέτωπο νεολαίας με αίτημα «να φύγουν τώρα» που θα απλώνεται παντού, από τα σχολεία και τα πανεπιστήμια μέχρι τους χώρους εργασίας και τις γειτονιές. Ένα μέτωπο στην κοινωνία που θα παλεύει ωστόσο σε όλα τα πεδία. Γιατί μπορεί μια άλλη διακυβέρνηση να είναι αναγκαία συνθήκη σήμερα, αλλά μόνη της δεν αρκεί. Αν δεν δώσουμε τις μάχες απέναντι στον σεξισμό και τις έμφυλες διακρίσεις παντού, αν δεν παλέψουμε για δουλειά με δικαιώματα, συλλογικές συμβάσεις και αυξήσεις στους μισθούς, αν δεν δεν αγωνιστούμε για ένα καλύτερο και δημοκρατικό πανεπιστήμιο και σχολείο.
Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ
Το 3ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα πραγματοποιηθεί τελικά, μετά από αρκετές αναβολές, το τετραήμερο 14-17 Απριλίου 2022. Ένα συνέδριο αναγκαίο για να μπορέσουμε να οδηγηθούμε συλλογικά σε μια νέα πολιτική και οργανωτική υπέρβαση. Που θα επισφραγίσει την πορεία διεύρυνσης και μαζικοποίησης των προηγούμενων χρόνων, βάζοντας τέρμα σε παθογένειες, όπως η αδρανοποίηση των συλλογικών μας οργάνων, αλλά και στον υβριδικό τρόπο λειτουργίας του κόμματος με διευρυμένα -μη εκλεγμένα- καθοδηγητικά όργανα. Άλλωστε η περσινή εμπειρία των νομαρχιακών συνδιασκέψεων, εν μέσω πανδημίας, με την συμμετοχή χιλιάδων -νέων και παλαιών- μελών απέδειξε το πόσο σημαντικές είναι οι διαδικασίες αυτές, η πολιτική συζήτηση στη βάση, στις οργανώσεις μελών καθώς και η ανάδειξη των νέων οργάνων.
Στο συνέδριο αυτό, καθώς και σε όλη τη διάρκεια του προσυνεδριακού διαλόγου, θα έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε συγκροτημένα εφ’ όλης της ύλης. Για τα ταυτοτικά χαρακτηριστικά και τη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, για ένα σύγχρονο πολιτικό σχέδιο που θα απαντά στις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας, με κύριο στόχο μια νέα αριστερή προοδευτική διακυβέρνηση. Για τις μάχες του επόμενου διαστήματος με κύρια αυτή απέναντι στη νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη αλλά και σε κάθε πεδίο που ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ οφείλει να παρεμβαίνει, με έμφαση την αυτοδιοίκηση και τα συνδικάτα. Για να συγκροτήσουμε ένα σχέδιο συμμαχιών που δεν θα περιορίζεται μόνο σε μια από τα πάνω άθροιση δυνάμεων, αλλά θα χτίζεται μέσα από την κοινή μας δράση σε επίπεδο κοινωνίας και επιμέρους χώρων. Την περίοδο αυτή, που η πολιτική αντιπαράθεση με την κυβέρνηση Μητσοτάκη κορυφώνεται, η συζήτηση οφείλει να εστιάζει όχι μόνο στο σχέδιο και της θέσεις μιας νέας κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, αλλά και στο τι θα κάνουμε για να γίνει κυβέρνηση ξανά ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Αναγκαίο επίσης είναι να ορίσουμε σαφώς τι κόμμα θέλουμε, τις διαδικασίες και τη λειτουργία του, καθώς και το ρόλο του μέλους. Το 3ο συνέδριο λοιπόν καλείται να διαμορφώσει μια νέα πολιτική συμφωνία μεταξύ των μελών, δεσμευτική για όλους, και προκειμένου να γίνει αυτό είναι αναγκαίο η συζήτηση να προχωρήσει σε βάθος και να μην αναλωθεί σε «οργανωτικού τύπου» διαφωνίες. Οι πολιτικές αποφάσεις του μαζί με την εκλογή της νέας ηγεσίας μπορούν να δώσουν το αναγκαίο έναυσμα για μια νέα πολιτική αντεπίθεση.
Τα μέλη της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ θα συμμετέχουν, μέσα από τις δικές μας διαδικασίες εκλογής συνέδρων στο συνέδριο του κόμματος, συμβάλλοντας έτσι στον διάλογο που θα αναπτυχθεί και στις αποφάσεις που θα κληθεί να λάβει το συνέδριο. Είναι δεδομένο επομένως ότι στο δρόμο προς το συνέδριο οι οργανώσεις θα πρέπει να συζητήσουν για τα χαρακτηριστικά και το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, με το άγχος βεβαίως να καταφέρουμε να θέσουμε στον πυρήνα του σχεδίου αυτού τη νέα γενιά. Τα βασικά ντοκουμέντα που τίθενται προς συζήτηση είναι το κείμενο θέσεων και το νέο καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ενώ πάντα είναι υπό συζήτηση η ιδρυτική διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, το κείμενο απολογισμού της προηγούμενης κυβερνητικής θητείας και το κείμενο προγραμματικών θέσεων.
Το κείμενο θέσεων που τίθεται προς συζήτηση αποτελεί τη βάση της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μέχρι το επόμενο συνέδριο. Δεν αποτελεί ένα απλό κυβερνητικό πρόγραμμα, αν και προσπαθεί να καταθέσει τις -άμεσες και πιο μακροπρόθεσμες- δεσμεύσεις σε περίπτωση ανάληψης της διακυβέρνησης της χώρας εκ νέου. Καταπιάνεται με τα σύγχρονα επίδικα και τις προκλήσεις της περιόδου αυτής, με μια ολιστική προσέγγιση και ανάλυση. Σε κάθε περίπτωση, κατατίθεται ως τροφή και βάση συζήτησης στις οργανώσεις και τα μέλη, τα οποία οφείλουν να το εμπλουτίσουν περαιτέρω.
Η συζήτηση για το καταστατικό είναι μια εξίσου σημαντική συζήτηση, καθώς το καταστατικό είναι αυτό που ορίζει το πλαίσιο λειτουργίας του κόμματος, των οργάνων και των διαδικασιών. Η πρόταση που τίθεται προς συζήτηση, βασίζεται στο υφιστάμενο καταστατικό, προσπαθώντας να αντιμετωπίσει μια σειρά από παθογένειές του αλλά εισάγοντας παράλληλα και αρκετές καινοτομίες. Ορισμένες σημαντικές αλλαγές στην κατεύθυνση αυτή είναι η ψηφιακή δομή και λειτουργία, οι ρυθμίσεις για την αμεσότερη συμμετοχή των μελών στην λήψη αποφάσεων (πχ. Δημοψηφίσματα, προκριματικές εκλογές κλπ), ο ορισμός θητειών στα όργανα, η ισότιμη εκπροσώπηση των φύλων, η θέσπιση επιτροπής δεοντολογίας και τήρησης καταστατικού. Υπάρχουν σημεία όπου ήδη έχουν τεθεί και εναλλακτικές προτάσεις προς συζήτηση, όπως το προοίμιο, η περιφερειακή συγκρότηση, η θέσπιση του εθνικού συμβουλίου κ.α. Αναμφίβολα, η πρόταση-καινοτομία που έχει ήδη κυριαρχήσει στη δημόσια συζήτηση, και θα απασχολήσει σημαντικά τον προσυνεδριακό διάλογο, είναι η εκλογή της συλλογικής ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ (πρόεδρος και ΚΕ) από το σύνολο των μελών και όχι από το συνέδριο. Μια πρόταση, που παρά την «αιφνίδια» κατάθεση και την αλλαγή εν μέρει του χαρακτήρα του συνεδρίου, ανοίγει μια σημαντική συζήτηση η οποία πρέπει να προχωρήσει σε βάθος. Διότι όσο σημαντικό είναι να αναζητηθούν οι τρόποι για την αμεσότερη εμπλοκή των μελών στην εκλογή των οργάνων, άλλο τόσο σημαντικό είναι να διασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρχουν συγκεκριμένες παθογένειες. Η συζήτηση στις προσυνεδριακές διαδικασίες οφείλει να φωτίσει και να καταπιαστεί με όλες τις πτυχές. Αξίζει να σημειωθεί επίσης, ότι στο κείμενο εισήγησης έχουν ενσωματωθεί οι προτάσεις της Γραμματείας του ΚΣ, που αφορούν τις σχέσεις νεολαίας και κόμματος.
Στην πορεία προς το συνέδριο, πάντα σε συνάρτηση με τις συνθήκες που διαμορφώνει η εξέλιξη της πανδημίας, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα προχωρήσει σε μια σειρά εξώστρεφων παρεμβάσεων και περιοδειών. Κεντρική θέση σε αυτό καταλαμβάνει η νέα καμπάνια εγγραφής νέων μελών που θα ξεκινήσει άμεσα. Η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ, θα συμμετέχει και θα συνδράμει με τις δυνάμεις της σε όλες τις πρωτοβουλίες αυτές. Είναι αναγκαίο προκειμένου να μπορέσουμε ως κόμμα και νεολαία να έρθουμε σε επαφή με νέους και νέες, να τους εντάξουμε στις γραμμές μας, να καταφέρουμε να συνδιαμορφώσουν αλλά και να αποτελέσουν την κινητήρια δύναμη για την υλοποίηση του σχεδίου της επόμενης μέρας.
