Απόφαση 16ης Συνόδου του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ
21 – 22 Οκτωβρίου 2023
- Αποτίμηση αποτελέσματος αυτοδιοικητικών εκλογών
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές αφενός επιβεβαίωσαν σε γενικές γραμμές το πρόσφατο αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών, αφετέρου αποτύπωσαν τριγμούς στην εικόνα μιας παντοδύναμης ΝΔ. Σε επίπεδο περιφερειών η ΝΔ κατάφερε να κυριαρχήσει στην πλειοψηφία τους και μάλιστα από την πρώτη Κυριακή στις περισσότερες, ενώ σε τέσσερεις περιφέρειες ηττήθηκαν οι επίσημοι υποψήφιοι της ΝΔ από συνδυασμούς που ηγούνταν μέλη της ΝΔ που κατήλθαν αυτόνομα.
Η περιφέρεια Θεσσαλίας αποτελεί μοναδική περίπτωση ήττας του εκλεκτού της ΝΔ από υποψήφιο στηριζόμενο από τις δυνάμεις του ευρύτερου προοδευτικού χώρου. Οι καταστροφικές καταιγίδες ανέδειξαν τα όρια των παρεμβάσεων και της επικοινωνιακής διαχείρισης του ελλειμματικού αυτοδιοικητικού πολιτικού σχεδίου της ΝΔ. Έθεσαν παράλληλα, το αίτημα για ανασυγκρότηση της οικονομίας και των τοπικών κοινωνιών. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ συνέβαλλε καθοριστικά στη διαμόρφωση της νικηφόρας προοδευτικής αντιπρότασης για την Θεσσαλία, μαζί με άλλες δυνάμεις (ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ΜέΡΑ25, Οικολόγοι Πράσινοι, κα). Σε δύο περιφέρειες που στήριξε επικεφαλής προερχόμενους από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, οι παρατάξεις δεν κατάφεραν να περάσουν στον δεύτερο γύρο. Εξαίρεση αποτελεί η περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, όπου η παράταξη του Απ. Γκλέτσου κατέγραψε σημαντικό ποσοστό και αναδείχθηκε μείζονα αντιπολίτευση (25%).
Η ήττα του Κ. Μπακογιάννη στον πρώτο Δήμο της χώρας και η αποτυχία του Κ. Μητσοτάκη και των στελεχών της ΝΔ να συμβάλλουν στην επανεκλογή του Κ. Ζέρβα στη Θεσσαλονίκη, του Κ. Αγοραστού στη Θεσσαλία ή να κερδίσουν Δήμους όπως την Πάτρα και το Χαλάνδρι αποτελούν σημαντικά ρήγματα στη δυναμική της ΝΔ που αποτυπώθηκαν στον β γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, παρά την ευρεία επικράτηση συνδυασμών στηριζόμενων από τη ΝΔ στον α γύρο. Στην περίπτωση του Δήμου Αθηναίων ήταν καθοριστική η συμβολή της δημοτικής παράταξης ΑΝΟΙΚΤΗ ΠΟΛΗ με επικεφαλής τον σ. Κ. Ζαχαριάδη στη διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος και στην ήττα του Κ. Μπακογιάννη.
Η συνολική εικόνα για τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ήταν σε γενικές γραμμές αρνητική. Απερχόμενες δημοτικές αρχές με σημαντικό έργο ηττήθηκαν από παρατάξεις της ΝΔ. Ενδεικτικές οι περιπτώσεις ο Δήμος Λαρισαίων και ο Δήμος Περάματος. Αποτελεί αναγκαιότητα η διερεύνηση των αιτιών στη διαμόρφωση αυτού του αποτελέσματος, αλλά και η διαμόρφωση ενός σοβαρού σχεδίου για την επόμενη ημέρα στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Χρόνιες αδυναμίες στον αυτοδιοικητικό μας σχεδιασμό και στρατηγική.
Σημαντικό ρόλο στο αρνητικό εκλογικό αποτέλεσμα στην πλειοψηφία των Δήμων και των Περιφερειών είχε η ανεπάρκεια ή/και μη υλοποίηση του κεντρικού μας σχεδιασμού, η απουσία δημοτικών κινήσεων με συνεχή παρουσία και παρέμβαση στις τοπικές κοινωνίες και οι χρόνιες οργανωτικές αδυναμίες σύνδεσης των κομματικών οργανώσεων με τα αυτοδιοικητικά εγχειρήματα. Παρά τη διάγνωση των αδυναμιών και ελλειμμάτων ήδη από τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019, δε διαμορφώσαμε άμεσα ένα σχέδιο για την αντιμετώπισή τους. Η ανάδειξη της τοπικής αυτοδιοίκησης ως μιας από τις τρεις προτεραιότητες παρέμβασης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μετά το τρίτο συνέδριο του κόμματος το 2022 και η απόφαση για τη συγκρότηση του Δικτύου Αυτοδιοίκησης, που όμως υλοποιήθηκε αρκετά αργότερα, τον Μάρτιο του 2023, δεν συνέβαλαν στην υπέρβαση των αδυναμιών και των ελλειμμάτων. Η υποσκέλιση της ανάγκης δημιουργίας αυτοδιοικητικών κινήσεων από την επιμονή για ευρύτερες προοδευτικές συγκλίσεις μετεκλογικά, οδήγησε σε αυτοδιοικητική αναμονή και εν τέλει περιόρισε σημαντικά την εφαρμογή αυτού του σχεδίου την επαύριον των βουλευτικών εκλογών. Παράλληλα, στις περισσότερες των περιπτώσεων όπου συμμετείχαμε σε συμμαχικά ψηφοδέλτια (κυρίως με το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ) καταστήκαμε ηγεμονευόμενοι και λειτουργήσαμε ως συμπλήρωμα.
Στη διαμόρφωση των συνδυασμών στις περιπτώσεις αυτόνομης καθόδου και μη συνεχούς αυτοδιοικητικής παρουσίας, υπήρξαν σημαντικές καθυστερήσεις στην στελέχωση και στην ανακοίνωσή τους· σε αρκετές περιπτώσεις στα τέλη καλοκαιριού. Η απόφαση του υπεύθυνου αυτοδιοίκησης Χρ. Σπίρτζη να παραιτηθεί από την Π.Γ. μετά τις εθνικές εκλογές, συνέβαλε στην διαμόρφωση ενός αρνητικού κλίματος αποσύνθεσης. Η επιλογή του συγκεκριμένου στελέχους να πετάξει λευκή πετσέτα την ώρα της μάχης, συνοδεύτηκε με δημόσια τοποθέτηση την ημέρα των εκλογών υπερασπιζόμενος την δημιουργία κοινού κόμματος ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ, συμβάλλοντας έτσι στην περαιτέρω ρευστοποίηση του χώρου μας. Παρόλα αυτά, υπήρξαν περιπτώσεις όπου τα τοπικά κόμματα ή/και υπάρχουσες δημοτικές κινήσεις συνέβαλαν εγκαίρως και με δική τους πρωτοβουλία στη διαμόρφωση ευρύτερων συναινέσεων και συμπορεύσεων σε προοδευτική προγραμματική βάση.
Πολιτικό πλαίσιο
Τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών αποτελούν σε μεγάλο βαθμό αντανάκλαση των αποτελεσμάτων των βουλευτικών εκλογών. Η χρονική εγγύτητα και η μη διαφοροποίηση του πολιτικού πλαισίου, η μεγάλη ήττα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και η παραίτηση του σ. Αλέξη Τσίπρα από την ηγεσία του κόμματος και η προσπάθεια πολιτικοποίησης των εκλογών από την ηγεσία της ΝΔ συνέβαλλαν καθοριστικά στη διαμόρφωση του αποτελέσματος, ενώ αντίθετα η ανάδειξη νέας ηγεσίας στο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν οδήγησε στην ενίσχυση των εκλογικών επιδόσεων των συνδυασμών. Στις περιφέρειες που ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αποφάσισε αυτόνομη κάθοδο, οι παρατάξεις έλαβαν 8-15%. Ο πρόσφατος νόμος της ΝΔ (60% των εδρών σε παράταξη άνω του 43%) περιορίζει σημαντικά την εκπροσώπηση των παρατάξεων που στηρίζει ο χώρος.
Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι καταγράφεται μια περαιτέρω υποχώρηση των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σε σχέση με τις πρόσφατες εθνικές εκλογές. Στο δεδομένο αυτό συνέβαλλαν καθοριστικά και ορισμένοι βουλευτές και άλλα κεντρικά στελέχη τα οποία κόντρα στην κεντρική γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για την υποστήριξη προοδευτικών συνδυασμών, στήριξαν ανοιχτά και δημόσια δεξιούς, ακόμη και ακροδεξιούς υποψηφίους. Με την στάση τους αυτή τα συγκεκριμένα στελέχη δεν συνέβαλλαν στην ύπαρξη αυτοδιοικητικης παρουσίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, θόλωσαν το στίγμα και υπονόμευσαν τις συλλογικές μας αποφάσεις.
Αποχή-άγνοια για αυτοδιοίκηση
Εξαιρετικά ανησυχητικό για τη δημοκρατία ήταν μεγάλο ποσοστό αποχής που καταγράφηκε στις αυτοδιοικητικές εκλογές και είναι ενδεικτικό της έλλειψης εμπιστοσύνης των πολιτών στους θεσμούς και στο αποτέλεσμα που επιφέρουν οι πολιτικές μεταβολές. Η άγνοια για τον ρόλο των θεσμών του Δήμου και της Περιφέρειας και των αρμοδιοτήτων τους, η ενίσχυση της απολιτικοποίησης με σημαντική ευθύνη της ΝΔ, αλλά και άλλων δυνάμεων που συμβάλλουν στη γενικότερη αποϊδεολογικοποίηση και στη νεοφιλελεύθερη ηγεμονία, και η απουσία αντιπαράθεσης προγραμμάτων και προβολής θέσεων για τις τοπικές κοινωνίες συμβάλλουν καθοριστικά στην αδιαφορία και την ενίσχυση της αποχής, ιδιαίτερα των νέων. Αποτελεί καθήκον της Αριστεράς και των προοδευτικών δυνάμεων να αντιστρέψουμε αυτή την τάση, απορρίπτοντας παράλληλα και αντιπολιτικούς τακτικισμούς (Λευκό/Άκυρο) από άλλες δυνάμεις που συμβάλλουν σε αυτήν την κατεύθυνση.
Συμβολή Νεολαίας
Η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησε να αναβαθμίσει στο εσωτερικό της τη συζήτηση και την ενασχόληση με την τοπική αυτοδιοίκηση συστήνοντας σχετική θεματική επιτροπή και διοργανώνοντας εσωτερικές ενημερώσεις για τη λειτουργία και τις αρμοδιότητες της ΤΑ. Κατά τη διαδικασία συγκρότησης ψηφοδελτίων τα μέλη των τοπικών οργανώσεων συμμετείχαν ενεργά, θέτοντας υποψηφιότητα με τις παρατάξεις που στήριζε ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στους Δήμους και στις Περιφέρειες και πλαισιώνοντας τις προεκλογικές τους δράσεις.
- H Μέση Ανατολή φλέγεται ξανά
Μία ακόμα μαύρη σελίδα στο δράμα του Παλαιστινιακού λαού γράφεται αυτές τις μέρες στη Λωρίδα της Γάζας και σε άλλα Παλαιστινιακά εδάφη. Το Ισραήλ με αφορμή την αιματηρή και απολύτως καταδικαστέα από τη διεθνή κοινότητα επίθεση της Χαμάς κατά αμάχων και τις απαγωγές Ισραηλινών πολιτών, έχει εξαπολύσει μία τεράστιας κλίμακας επίθεση σε βάρος των Παλαιστινίων προετοιμάζοντας χερσαία επέμβαση και βομβαρδίζοντας μη στρατιωτικούς στόχους, ακόμα και νοσοκομεία ή κομβόι προσφύγων κατά παράβαση κάθε κανόνα διεθνούς δικαίου. Είναι σαφές ότι οι δολοφονικές επιθέσεις σε βάρος Ισραηλινών από τη Χαμάς, δεν μπορούν να αποτελέσουν άλλοθι για την κήρυξη ενός νέου πολέμου σε βάρος των περίπου 2 εκατομμυρίων Παλαιστινίων που ζουν στη Γάζα σε καθεστώς αποκλεισμού τουλάχιστον από το 2007. Η κυβέρνηση Νετανιάχου προκειμένου ως ένα βαθμό να ξεπεράσει τα δικά της εσωτερικά της αδιέξοδα αλλά και το κλίμα δυσαρέσκειας που υπάρχει σε βάρος της στο εσωτερικό του Ισραήλ μετά και την προσπάθεια εκτεταμένων αλλαγών στον τομέα της δικαιοσύνης, στοχοποιεί για ακόμα μία φορά Παλαιστίνιους αμάχους, ως το συνήθη εσωτερικό εχθρό.
Η Λωρίδα της Γάζας βρίσκεται σήμερα στο χείλος της κατάρρευσης μετά από πολλές ημέρες ισραηλινών βομβαρδισμών. Τα νοσοκομεία αντιμετωπίζουν τεράστια έλλειψη ιατρικών προμηθειών, συμπεριλαμβανομένων ειδών έκτακτης ανάγκης, η διακοπή ρεύματος και η μείωση των καυσίμων για τις γεννήτριες θέτουν τους ασθενείς σε κίνδυνο, ενώ 500.000 άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε τρόφιμα καθώς έκλεισαν ακόμα και τα κέντρα διανομής τροφίμων που διευθύνονται από τον ΟΗΕ, με αποτέλεσμα τα αποθέματα σε φαγητό πια να εξαντλούνται. Ο ΟΗΕ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα, ενώ επισημαίνει πως ο πολυετής αποκλεισμός σε συνδυασμό με την πολιορκία που έχει επιβάλει το Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας, οι βομβαρδισμοί και τις μαζικές δολοφονίες αμάχων, αλλά και η εντολή των ισραηλινών αρχών προς τους κατοίκους του βόρειου τμήματος να απομακρυνθούν προς το Νότο, χωρίς στην πραγματικότητα να έχουν κάπου να πάνε, καθώς είναι παγιδευμένοι και αβοήθητοι, ισοδυναμούν με εγκλήματα πολέμου. Οι βομβαρδισμοί και οι μαζικές εξοντώσεις όπως συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στη Γάζα, όπου εκτυλίσσεται μία νέα γενοκτονία σε βάρος των Παλαιστινίων με ανυπολόγιστες μέχρι σήμερα ανθρώπινες απώλειες δε νομιμοποιείται από κανένα υποτιθέμενα δικαίωμα στη νόμιμη άμυνα του Ισραήλ. Το Ισραήλ αποτελεί δύναμη κατοχής και κράτος-απαρτχάιντ που ασκεί μια αποικιοκρατική πολιτική σε βάρος των Παλαιστινίων και του αγώνα τους για χειραφέτηση.
Σε σχέση με την Χαμάς, πρόκειται για μια εξτρεμιστική εθνικιστική Ισλαμιστική οργάνωση και πρέπει να τονιστεί για αποφυγή παρερμηνειών, πως δεν αντιπροσωπεύει σε καμία περίπτωση το σύνολο της παλαιστινιακής κοινότητας και οι πράξεις της δεν ταυτίζονται με το αίτημα της παλαιστινιακής χειραφέτησης από τους Ισραηλινούς αποικιοκράτες μέσω της ειρηνευτικής διαδικασίας και επανέναρξης του διαλόγου με στόχο την εύρεση πολιτικής λύσης. Σε κάθε περίπτωση, η εμφάνιση και η άνοδος της Χαμάς αποτελεί απότοκο της περίπλοκης αλληλεπίδρασης ιστορικών, πολιτικών και κοινωνικοοικονομικών παραγόντων στη Μέση Ανατολή.
Όλοι οι αριστεροί, δημοκρατικοί και προοδευτικοί πολίτες οφείλουμε να σταθούμε στο πλάι του παλαιστινιακού λαού και στο δίκαιο αγώνα του για ανεξαρτησία. Στο Ισραήλ και στην Παλαιστίνη μπορεί να υπάρξει ειρήνη μόνο με την ύπαρξη μια δίκαιης λύσης που θα αναγνωρίζει δύο ανεξάρτητα κράτη Παλαιστίνης και Ισραήλ που θα συνυπάρχουν ειρηνικά. Ζητάμε την άμεση κατάπαυση του πυρός και την έναρξη διπλωματικών συνομιλιών για την ειρήνη στην περιοχή. Απαιτούμε την άμεση επέμβαση της διεθνούς κοινότητας για να αποφευχθεί μίας τεράστιας κλίμακας σφαγή που εκτυλίσσεται στη Γάζα και για να βρεθεί πολιτική λύση που θα επιτρέψει την αναβίωση της ειρηνευτικής διαδικασίας, ώστε να τερματιστεί ο εν εξελίξει πόλεμος. Απαιτούμε την διεθνή καταδίκη της παράνομης κατοχής παλαιστινιακών εδαφών. Διεκδικούμε άμεσα την επανέναρξη του διαλόγου και των διπλωματικών συνομιλιών με στόχο την εξεύρεση ειρηνικής λύσης για τη συμβίωση των δύο λαών και τη δημιουργία δύο κρατών στη βάση των συνόρων του 1967 με την Ανατολική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Παλαιστινιακού κράτους.
Μέσα σε αυτήν την συγκυρία δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστη η εξαιρετικά προβληματική στάση του κόμματός μας. Η αρχική ανακοίνωση του κόμματος για την ορθή καταδίκη της επίθεσης της Χαμάς παραγνωρίζει το πλαίσιο της αποικιοκρατικής πολιτικής του Ισραήλ, ενώ κάνει συμψηφισμό των ευθυνών στις δύο πλευρές εξισώνοντας το θύτη με το θύμα. Συνέχεια αυτής της στάσης ήταν η αφωνία επί 3 μέρες για τους βομβαρδισμούς του κράτους του Ισραήλ στη Γάζα και η έκδοση τελικά ανακοίνωσης μετά από πιέσεις. Παράλληλα, είναι λυπηρό για την ιστορική εφημερίδα της Αριστεράς την «Αυγή» να έχει πρωτοσέλιδο που αναπαράγει την ισραηλινή προπαγάνδα για το βομβαρδισμό του νοσοκομείου Αλ Αχλί. Εκτιμούμε ότι τα παραπάνω δημιουργούν μια θολή εικόνα για το αν πλέον έχουμε απομακρυνθεί της πάγιας θέσης του κόμματος στο πλευρό του παλαιστινιακού λαού και του αγώνα του για αυτοδιάθεση και ανεξαρτησία, ιδιαίτερα όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2015 έφερε στη Βουλή ψήφισμα που πέρασε ομόφωνα για την αναγνώριση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους.
- Εσωκομματικές διαδικασίες ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, μετά το δυσμενές αποτέλεσμα των διπλών εθνικών εκλογών και την παραίτηση του συντρόφου Προέδρου Αλέξη Τσίπρα, προχώρησε για πρώτη φορά στην ιστορία του στην ανάδειξη Προέδρου από τη βάση του, με πολλαπλές υποψηφιότητες να διεκδικούν την προεδρεία. Μια διαδικασία, που παρά την μαζικότατη συμμετοχή παλιών και νέων μελών, ανέδειξε με τον πιο εμφατικό τρόπο παθογένειες του προηγούμενου διαστήματος που μέχρι και σήμερα δεν έχουμε καταφέρει να προσπελάσουμε.
Προεκλογικός Διάλογος
Ο προεκλογικός διάλογος για την ανάδειξη Προέδρου στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στιγματίστηκε από τον ανορθολογισμό, τις οπαδικές συμπεριφορές και τον δημόσιο ευτελισμό της αξιοπιστίας του χώρου μας, που κατά γενική ομολογία είχε ήδη πληγεί τα προηγούμενα χρόνια. Συμπεριφορές που δεν συνάδουν με κανέναν τρόπο με το αξιακό πλαίσιο υπό το οποίο αποτυπωνόταν είτε εσωτερικά είτε δημόσια ο εσωτερικός πολιτικός ανταγωνισμός στο κόμμα μας. Η αναπαραγωγή και η εξάπλωση ψευδών γεγονότων από τα χείλη συντρόφων / -ισσών (πάγια τακτική άλλων πολιτικών χώρων όλο το προηγούμενο διάστημα) και η δαιμονοποίηση του ίδιου του κόμματος και των άμεσα σχετιζόμενων με αυτό από θέσεις ευθύνης, προσέβαλλαν την συλλογική μας ιστορία και γνώση ενώ ταυτόχρονα απαξίωσαν έτη περαιτέρω τον κομματικό μας φορέα ως τέτοιο.
Ο πολιτικός λόγος επισκιάστηκε από κραυγές που έψαχναν ατομικές ευθύνες και αποδιοπομπαίους τράγους για την ήττα των εθνικών εκλογών, που όμως στο τέλος της ημέρας δεν καταφέρνουν να εξάγουν τα βασικά συμπεράσματα για την ήττα αυτή. Το διαρκές συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, στο οποίο παρουσιάστηκαν διακηρυκτικά τα ανταγωνιστικά σχέδια για την επόμενη μέρα του κόμματος, δεν κατάφερε να οριοθετήσει τον εσωκομματικό διάλογο και τις πολιτικές αντιπαραθέσεις όπως αυτές διατυπώθηκαν. Τούτων δοθέντων, μπορούμε με σιγουριά να συνομολογήσουμε πως το κλίμα το οποίο δημιουργήθηκε κατά την περίοδο που προηγήθηκε της διαδικασίας ανάδειξης Προέδρου στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, απέχει παρασάγγας από τις αξίες και την κουλτούρα της πολιτικής αντιπαράθεσης που είχαμε κερδίσει ως χώρος τα προηγούμενα χρόνια.
Διαδικασία Εκλογής
Η διαδικασία που ακολουθήθηκε για την ανάδειξη Προέδρου στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ταυτίστηκε με την διαδικασία που ακολουθήθηκε κατά την 15η του Μάη του 2022, χωρίς όμως να ληφθούν υπόψη τα διαφορετικά επίδικα και οι πολιτικές στοχεύσεις των δύο διαδικασιών. Η εκλογή της 15ης του Μάη του 2022 είχε ως στόχο τη μαζική συμμετοχή τόσο στην εκλογική διαδικασία όσο και την στράτευση στο Κόμμα με χιλιάδες νέα και παλαιά μέλη να δίνουν το παρόν, χωρίς όμως πραγματικό πολιτικό επίδικο, αφού από αυτή δεν κρινόταν η ανάδειξη Προέδρου στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ούτε η επικράτηση κάποιου πολιτικού σχεδίου έναντι κάποιου άλλου. Μια συνθήκη τελείως διαφορετική από την τωρινή, στην οποία η κύρια διαπίστωση είναι η παντελής έλλειψη οποιουδήποτε κανόνα για τους όρους της αντιπαράθεσης, είτε αυτό αφορά τους/τις υποψήφιους/-ιες είτε τα στελέχη και τα μέλη του κόμματος, πράγμα για το οποίο αρμοδιότητα είχε η Κεντρική Επιτροπή, η οποία δεν μεριμνησε για την δημιουργία κάποιων δικλείδων ασφαλείας.
Η συμμετοχή τόσο στην πρώτη εκλογή όσο και στην δεύτερη ξεπέρασε και το πιο αισιόδοξο σενάριο συμμετοχής, γεγονός το οποίο επιφορτίζει τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ την επόμενη μέρα με την ευθύνη της ομαλή ένταξης των χιλιάδων νέων μελών στην πολιτική και οργανωτική λειτουργία του κόμματος. Την ίδια στιγμή όμως δεν μπορούμε να παραβλέψουμε φαινόμενα εισοδισμού (προερχόμενοι ψηφοφόροι από αντίπαλα πολιτικά κόμματα και εκλογικούς μηχανισμούς) αλλά και ξένα ως προς την κουλτούρα της δημοκρατικής συμμετοχής, με συμμετέχοντες να ζητούν την άμεση διαγραφή τους από μέλη αμέσως αφότου ψήφισαν. Η έκταση των φαινομένων αυτών σίγουρα δεν αναιρεί ούτε μπορούμε να πούμε ότι διαστρεβλώνει τα αποτελέσματα της κάλπης, σίγουρα όμως κηλιδώνουν την ίδια την διαδικασία και θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί με πολλούς τρόπους.
Πολιτικά Συμπεράσματα
- Τα μαζικά κόμματα τείνουν να εμφανίζουν στο εσωτερικό τους κομμάτια του κυρίαρχου αφηγήματος την ίδια στιγμή που με πλήρη συνείδηση παλεύουν να το ανατρέψουν. Έτσι οδηγηθήκαμε σε μία κουβέντα για το αν ένας/μία υποψήφιος/-ια μπορεί να κερδίσει τον Μητσοτάκη με όρους προσωπικής μονομαχίας και όχι για το ποιο πρόσωπο μπορεί να υπηρετήσει με μεγαλύτερη επιτυχία από την θέση του/της Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ένα ανταγωνιστικό πολιτικό σχέδιο και όραμα απέναντι στην διαφαινόμενη παντοδυναμία της δεξιάς στη χώρα, καταλήγοντας να εκκινούμε τη σκέψη μας από την κυρίαρχη αντίληψη ότι τα πρόσωπα χαράσσουν πολιτικές.
- Στην εποχή μας η διασπορά ψευδών ειδήσεων που μπορεί να ερεθίζουν αρνητικά αντανακλαστικά ή να μετατοπίζουν τον πολιτικό διάλογο αποτελεί κυρίαρχο μοντέλο εφαρμογής πολιτικής της ακροδεξιάς. Το κυρίαρχο ερώτημα που τίθεται δεν έχει να κάνει με το περιεχόμενο που μπορεί να αναπαραχθεί αλλά με τον βαθμό διεισδυτικότητας που μπορεί να έχει ένας ψευδές γεγονός που πολλές φορές αναπαράγεται ακόμα και ανυπόγραφα. Είναι ένα φαινόμενο που κυριάρχησε ως στοιχείο την προεκλογική περίοδο των εσωκομματικών εκλογών και που το επόμενο διάστημα καλούμαστε να αναμετρηθούμε με το πως ένα κόμμα της αριστεράς μπορεί να «επιβάλλει» τον ορθολογισμό και τη διαλεκτική διαδικασία τόσο εντός των διαδικασιών του όσο και στα ακροατήρια τα οποία απευθύνεται.
- Παράλληλα δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε τα φαινόμενα οπαδισμού που αναπτύχθηκαν στην διαδικασία εκλογής. Η ακραία πόλωση, βασισμένη στην συνωμοσιολογία και τον αυριανισμό, εξέθρεψε αντισυντροφικές συμπεριφορές οι οποίες πολλές φορές υπερέβησαν τα εσκαμμένα. Ωφείλουμε να καταδικάσουμε απερίφραστα την στοχοποίηση και την προσπάθεια φίμωσης δημοσιογράφων στα μέσα ενημέρωσης της Αυγής και του Κόκκινου. Όπως επίσης οφείλουμε να καταδικάσουμε όσους και όσες διέσπειραν συνειδητά προπαγάνδα περι αποκλεισμών λίγες ώρες πριν το κλείσιμο της κάλπης που οδήγησαν στην στοχοποίηση συντρόφων μελών των εφορευτικών επιτροπών.
- Ο τρόπος με τον οποίο διεξάχθηκε η ανάδειξη Προέδρου στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δημιούργησε βαθιά ρήγματα που ξεπερνούν το πλαίσιο του πολιτικού ανταγωνισμού που μπορεί να αναπτύσσεται εντός των κομμάτων. Η ενότητα της επόμενης μέρας δεν μπορεί να επαφίεται στην απλή αναπαραγωγή του όρου. Η πραγματική ενότητα χτίζεται στη βάση της σύνθεσης και της δημιουργίας ενιαίου πολιτικού σχεδίου μέσα από τις συλλογικές μας διαδικασίες. Είναι αυτές οι διαδικασίες και ο σεβασμός των αποφάσεων τους που θα διασφαλίσει την επόμενη μέρα του χώρου μας. Ο νέος σύντροφος Πρόεδρος, από τις πρώτες μέρες ανάληψης των καθηκόντων του, μη έχοντας συγκαλέσει τη συνεδρίαση των οργάνων του Κόμματος επέλεξε να μιλήσει δημόσια για υποχρεωτικές αποστρατεύσεις από τα μελλοντικά ψηφοδέλτια όσων με έναν αυθαίρετο τρόπο κριθούν ως υπονομευτές αλλά και να θέσει τον εαυτό του σε σύγκριση με άλλους συντρόφους / -ισσες ως προς την αποτελεσματικότητα στην προσέλκυση νέων μελών (προφανώς ξεχνώντας την διαφορά στην διεισδυτικότητα που μπορεί να έχει ο λόγος από τη θέση του Προέδρου ενός κόμματος έναντι οποιουδήποτε άλλου στελέχους) ενώ την ίδια στιγμή στελέχη με σημαντικά θεσμικά αξιώματα αναπαράγουν δημόσια διχαστικό λόγο για ολοκληρωτικές εσωτερικές νίκες κλπ. Τέτοιες κινήσεις μας απομακρύνουν από οποιαδήποτε προσπάθεια πολιτικής ενότητας και παίρνουν αποστάσεις από έννοιες όπως αυτή της συντροφικότητας.
- Επιπλέον η αδιαμεσολάβητη σχέση αρχηγού-βάσης που ευαγγελίζεται ο σύντροφος πρόεδρος οδηγεί νομοτελειακά στην περιθωριοποίηση των εκλεγμένων αντιπροσωπευτικών οργάνων του κόμματος και το χτίσιμο ενός μοντέλου προέδρου ηγεμόνα. Δεν πρόκειται για ανώτερη μορφή δημοκρατίας αλλά για την πεμπτουσία του λαϊκισμού. Πρόκειται για μια αντίληψη κατ’ επίφαση δημοκρατική που ενισχύει την δημαγωγία και το λαϊκισμό σε βάρος της πολιτικής, την λογική της ανάθεσης που αξιακά πολεμάμε, και τον οπαδισμό.
- Στο επόμενο διάστημα στο κοινωνικό πεδίο θα χρειαστεί να δοθούν σκληρές πολιτικές και ιδεολογικές μάχες. Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτές θα πρέπει να ξεκαθαρίσει σε ποιους απευθύνεται και με ποια πολιτική στρατηγική. Αυτά απαιτούν συντεταγμένες διαδικασίες εντός του κόμματος όπου η πολιτική θα μπει ξανά μπροστά. Για αυτό είναι χρήσιμο να αναφερθούν κάποια κύρια σημεία πολιτικής που όλο το προηγούμενο διάστημα καθώς και από εδώ και πέρα θα απασχολήσουν τον πολιτικό μας χώρο.
Σημεία σχεδίου για την ανασυγκρότηση της ριζοσπαστικής Αριστεράς
Ενίσχυση της εργασίας
Κάνοντας μία αποτίμηση της συνολικής θέσης της εργασίας έναντι του κεφαλαίου τα τελευταία 14 χρόνια από το 2009 που σηματοδότησε την έναρξη της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα μέχρι σήμερα, φαίνεται ότι η ισχύς της εργασίας έχει συνολικά υποτιμηθεί. Τα σημαντικά μέτρα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ (επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων, έλεγχος της μαύρης εργασίας κλπ.) αν και ενίσχυσαν την εργασία, δεν αρκούσαν για την αντιστροφή της 10ετούς μνημονιακής αποσάθρωσης του εργατικού δικαίου. Η επάνοδος της ΝΔ στη συνέχεια σηματοδότησε μάλιστα μια συνολική αντεπίθεση του κεφαλαίου απέναντι στην εργασία και το ξήλωμα ή πάγωμα κάθε θετικής μεταρρύθμισης που είχε πετύχει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όπως το ξήλωμα των ΣΣΕ, την κατάργηση του ΣΕΠΕ , την κατάργηση του 8ωρου και την μείωση των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Παράλληλα, το εισόδημα της κοινωνικής πλειοψηφίας υποτιμήθηκε ακόμη περισσότερο λόγω της κρισης τιμών σε βασικά καταναλωτικά αγαθά και ενοίκια που υπάρχει τα δύο τελευταία χρόνια. Μία κρίση που υποβαθμίζει τις ζωές ενός μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας ενώ δημιουργεί συνθήκες τεράστιας κερδοφορίας για ένα μικρό τμήμα της, βαθαίνοντας ακόμη πιο πολύ τις ήδη υπάρχουσες ταξικές και οικονομικές ανισότητες.
Σε αυτές τις συνθήκες η το κόμμα μας, η Αριστερά και ευρύτερα οι προοδευτικές δυνάμεις καλούνται να απαντήσουν σε πολύ συγκεκριμένα ερωτήματα σε σχέση με την ενίσχυση της εργασίας απέναντι στην κερδοφορία του κεφαλαίου. Το κυρίαρχο ζήτημα στην εργασία σήμερα είναι η γενναία αύξηση μισθών και η μείωση των ωρών εργασίας. Η ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών που συντελεί και στην αύξηση της παραγωγικότητας, πρέπει να γίνεται αντιληπτή ως εργαλείο προς αυτή τη κατεύθυνση. Η επιβολή των παραπάνω αποτελούν ζήτημα μεταρρυθμίσεων από τα πάνω αλλά κυρίως οργάνωσης και διεκδίκησης από τα κάτω, στα οποία η αριστερά οφείλει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο. Το κόμμα οφείλει να αναπτύξει και να καταθέσει στη κοινωνία ένα συνολικό όραμα για την οργάνωση της εργασίας, που θα περιλαμβάνει ρυθμίσεις μείωσης εργάσιμου χρόνου, αύξησης των μισθών, κατάργησης μορφών επισφαλούς εργασίας όπως η ψευδοαυτοαπασχόληση και η ενοικιαζόμενη εργασία, τον περιορισμό των συμβάσεων ορισμού χρόνου, καθιέρωση συλλογικών συμβάσεων σε κάθε χώρο εργασίας. Πέρα από το διακηρυκτικό-νομοθετικό επίπεδο το κόμμα οφείλει να αναπτύξει ένα πολύμορφο σχέδιο κοινωνικής παρέμβασης που θα περιλαμβάνει πέρα από την οργάνωση πρωτοβάθμιων και κλαδικών σωματείων, επιπλέον καμπάνιες, ομάδες παρέμβασης ενός «κοινωνικού ΣΕΠΕ» κατά της μαύρης εργασίας, καταναλωτικό κίνημα και γενικότερα κάθε μορφή πολιτικής και συνδικαλιστικής κινητοποίησης ενδυνάμωσης των διεκδικήσεων σε χρόνο ενεστώτα.
Κλίμα/ Περιβάλλον
Η κλιματική αλλαγή, αποτέλεσμα της ανθρωπογενούς δραστηριότητας, έχει λάβει πλέον διαστάσεις υπαρξιακής και ταξικής κρίσης και πλήττει τις κοινωνίες με πρώτους τους ταξικά υποτελείς. Υπαρξιακής κρίσης γιατί απειλεί την δυνατότητα ύπαρξης της κοινωνίας με τους όρους που τη γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Ταξικής κρίσης γιατί οι ευθύνες και οι συνέπειες της αφορούν δυσανάλογα τις κυρίαρχες και υποτελείς τάξεις. Αυτό συμβαίνει καθώς η περιβαλλοντική κρίση είναι διαλεκτικά συνδεδεμένη με το συγκεκριμένο μοντέλο οικονομικής μεγέθυνσης που βασίζεται αρπαγή φθηνών φυσικών και εργασία εξυπηρετώντας την άμεση μεγιστοποίηση των κερδών. Για αυτό και λογικές ενός πράσινου καπιταλισμού περιορίζονται κυρίως σε έργα βιτρίνας σπαταλώντας επιπλέον πόρους, φαίνεται ότι δεν λειτουργούν ή έχουν τόσο μακροπρόθεσμα αποτελέσματα που δεν μπορούν να ανατρέψουν τις αιτίες της κρίσης. Μετά από ένα καλοκαίρι γεμάτο ακραία καιρικά φαινόμενα το σχέδιο για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και των επιπτώσεων της είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Η Αριστερά δεν μπορεί να περιορίζεται σε μέτρα επούλωσης των πληγών αλλά οφείλει να μιλήσει για μια πράσινη επανάσταση αλλαγής του μοντέλου παραγωγής, κατανάλωσης και διαβίωσης με κοινωνικό πρόσημο. Η παραγωγή ενέργειας σε αποκεντρωμένες ενεργειακές κοινότητες, η αλλαγή μοντέλου στις μεταφορές με έμφαση στις ασφαλείς και δωρεάν μεταφορές με ΜΜΜ στα πρότυπα της Γερμανίας και της Ισπανίας κ.α. είναι μόνο μερικές προτάσεις που οφείλουμε να συζητήσουμε το επόμενο διάστημα.
Κοινά και δημόσια αγαθά
Ο νεοφιλελευθερισμός, έτσι όπως εκφράζεται μέσα από την πολιτική της ΕΕ για την απελευθέρωση των αγορών καθώς και μέσα από τις πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας, επιζητά συνεχώς νέα πεδία κερδοφορίας για το κεφάλαιο μέσα από την ιδιωτικοποίηση δημόσιων υπηρεσιών, λειτουργιών αλλά και περιουσίας και του περιορισμού του χώρου των κοινών . Η κοινωνική πλειοψηφία, ειδικά στα χρόνια της κρίσης και της κρίσης ακρίβειας είδε την καθημερινότητά της να υποβαθμίζεται σε βάρος της κερδοφορίας συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων, ελλείψει κάποιας πολιτικής κεντρικής κρατικής παρέμβασης. Παράλληλα το κράτος και η κυβέρνηση της ΝΔ επέλεξε να υποβαθμίσει και να ξεπουλήσει μεγάλο μέρος των δημόσιων δομών. Ρεύμα, υγεία, νερό, στέγη, καύσιμα αποτελούν κοινά αγαθά. Αγαθά στα οποία ένα κόμμα της σύγχρονης Αριστεράς οφείλει υπερασπιστεί την καθολική πρόσβαση και να τα εντάξει αδιαμφισβήτητα στη σφαίρα των δημόσιων αγαθών. Παράλληλα οφείλει να δημιουργήσει μία σφαίρα εκτός κερδοφορίας και εκτός παρέμβασης του κεφαλαίου όπως για παράδειγμα είναι η παιδεία. Τα τελευταία χρόνια δίνεται μία τεράστια ιδεολογικοπολιτική μάχη σε σχέση με τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της πανεπιστημιακής παιδείας. Η Αριστερά οφείλει να έχει ξεκάθαρη θέση σε σχέση με το άρθρο 16 και τον Δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της παιδείας και να πρωτοστατήσει σε ένα κίνημα υπεράσπισης της, πεδίο που θα ανοίξει και το δρόμο για κινηματική και πολιτική συμπόρευση με ευρύτερα ακροατήρια του αριστερού και προοδευτικού κόσμου στην πράξη.
Δημοκρατία
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αποτελεί την πιο αντιδημοκρατική και αυταρχική κυβέρνηση της μεταπολίτευσης. Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ, η ριζοσπαστικοποίηση ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων προς τα αριστερά και η προοπτική μιας ριζικής ανασύνταξης των σχέσεων εξουσίας εντός της ελληνικής κοινωνίας αποτέλεσαν κόκκινη γραμμή για την αστική εξουσία. Δικαστική εξουσία, εκτελεστική εξουσία και ΜΜΕ βρέθηκαν και βρίσκονται υπό τον σφιχτό έλεγχο της Νέας Δημοκρατίας. Αποκορύφωμα αποτέλεσε η παρακολούθηση ενός πολιτικού αρχηγού από την ΕΥΠ που ήταν υπό τον έλεγχο του Μητσοτάκη. Το γεγονός αυτό σε συνάρτηση με την εξαφάνιση της αναφοράς του από τον δημόσιο λόγο και την ενσωμάτωση του σε μία γενικευμένη ομερτά καταδεικνύει τον σφιχτό εναγκαλισμό ΜΜΕ/ Δικαστικής και Εκτελεστικής εξουσίας. Μπροστά σε αυτή την συνθήκη η Αριστερά προκειμένου να μπορέσει να εφαρμόσει την πολιτική της πρέπει να απαντήσει στο ζήτημα της μεταρρύθμισης της εξουσίας. Η είσοδος του λαού στο προσκήνιο της πολιτικής με όρους πραγματικής και καθημερινής συμμετοχής, η αποκέντρωση της εξουσίας, ο έλεγχος και η συμμετοχικότητα αποτελούν σημεία πολιτικής τα οποία πρέπει να πάρουν συγκεκριμένη μορφή και περιεχόμενο.
Η ενίσχυση της αυτοοργάνωσης σε κάθε χώρο εργασίας, σπουδών, και ζωής, με στέκια αλληλεγγύης και πολιτισμού σε κάθε γειτονιά, με πρωτοβουλίες πολιτών σε τοπικό και εθνικό επίπεδο είναι εργαλεία και μορφές πολιτικής οργάνωσης που ο χώρος λανθασμένα επέλεξε να αφήσει σε δεύτερη μοίρα και σήμερα πρέπει να ξαναβάλει μπροστά, με νέους όρους. Το επόμενο διάστημα οφείλουμε να προχωρήσουμε σε συντεταγμένες διαδικασίες όλων μας κοινωνικών και συνδικαλιστικών πρωτοβουλιών με στόχο την δημιουργία νέου πολιτικού σχεδίου βασισμένο στις κοινωνικές ανάγκες επανακαθορίζοντας το πολιτικό μας στίγμα από τα κάτω.
Στο δρόμο για την ανασυγκρότηση του κόμματος
Είναι εμφανές ότι οι προκλήσεις και τα ερωτήματα που θέτει και η ίδια η συγκυρία πρέπει να απαντηθούν συντεταγμένα στη βάση της συλλογικότητας και της πολιτικής. Για να συμβεί αυτό υπάρχει αναγκαιότητα ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να προχωρήσει αντίστοιχα σε συντεταγμένες διαδικασίες διαλόγου και καθορισμού νέου σχεδίου, αν θέλει να επιβιώσει. Η ενότητα χτίζεται πάνω σε πολιτικά σχέδια και όχι στις καλές προθέσεις. Η ηγεσία του κόμματος έχει επιλέξει την αναστολή και αναβολή αυτών των διαδικασιών αντικαθιστώντας τη παραγωγή πολιτικής από τις συλλογικές διαδικασίες με δηλώσεις στελεχών απόμακρες από τις αρχές και τις θέσεις του κόμματος σε τηλεπαράθυρα και φόρα. Η συνεδρίαση όλων των ΟΜ και των οργάνων καθώς και η άμεση διεξαγωγή της ΚΕ και του συνεδρίου στο τέλος του χρόνου ή στην αρχή του επόμενου είναι επιτακτική ανάγκη. Ο λόγος να δοθεί στα μέλη!
Η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ, παράλληλα με τις διαδικασίες απολογισμού του κόμματος, οφείλει να δημιουργήσει το επόμενο διάστημα τις δικές της βαθιές αναλύσεις τόσο για τα αίτια των πολλαπλών εκλογικών ηττών όσο για τα νέα δεδομένα και τη νέα κατάσταση στην οποία εισέρχεται ο χώρος μας. Να εμβαθύνουμε το πολιτικό διάλογο και να μην περιοριστούμε σε επιφανειακά συμπεράσματα και υπεραπλουστεύσεις που θα μας αφήσουν στο σκοτάδι. Πάντα με γνώμονα την κοινωνική πραγματικότητα και με κοινωνικά χρήσιμη πρακτική να περιγράψουμε εκ νέου τι συνιστά αριστερή και ριζοσπαστική πολιτική εν έτει 2023 αλλά και να παράξουμε την πρόταση της Αριστεράς για την εργασία, τον πολιτισμό, το περιβάλλον, τη νέα γενιά. Πεδία στα οποία η Αριστερά σε παγκόσμιο επίπεδο αδυνατεί να απαντήσει με πειστικό εναλλακτικό σχέδιο, δίνοντας επιπλέον χώρο στην ακροδεξιά με το δήθεν «αντισυστημικό» προσωπείο.
- Για το Δίκτυο Νεολαιών της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ELYN)
Το 7ο Φόρουμ των Ευρωπαϊκών Προοδευτικών Δυνάμεων είναι γεγονός
Η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ και ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν ιδρυτικά μέλη του Ευρωπαϊκού Φόρουμ των Προοδευτικών Δυνάμεων το οποίο διεξάγεται από το 2017, με στόχο να συναρθρώσει τις προοδευτικές φωνές από τις πολιτικές οικογένειες της Αριστεράς, των Πρασίνων και των Σοσιαλιστών για τη δημιουργία κοινής ατζέντας υπεράσπισης και οικοδόμησης μίας Ευρώπης που θα σέβεται και θα κατοχυρώνει αποτελεσματικά τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα δικαιώματα των πολιτών, θα στρέφεται προς την κοινωνικά δίκαιη και πράσινη ανάπτυξη, και θα έχει στο επίκεντρο το κράτος δικαίου και το κοινωνικό κράτος. Το φόρουμ είναι μία προσπάθεια οικοδόμησης ενός προοδευτικού μπλοκ δυνάμεων απέναντι στην παντοκρατορία της συντηρητικής νεοφιλελεύθερης δεξιάς αλλά και της alt right στην Ευρώπη. Τα θέματα που απασχολούν συχνότερα τις συζητήσεις του Φόρουμ είναι: το κράτος δικαίου και η υπεράσπιση της δημοκρατίας στην Ευρώπη, η εργασία, η κλιματική κρίση και οι προτάσεις μας για την ανάπτυξη και παραγωγική ανασυγκρότηση, η μετανάστευση και το προσφυγικό, τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, η σύγχρονη φεμινιστική ατζέντα και η εξωτερική πολιτική της ΕΕ. Φέτος το Φόρουμ θα πραγματοποιηθεί 10-12/11 στη Μαδρίτη και οφείλει να είναι μία μαζική συμμετοχική διαδικασία διαμόρφωσης κοινού αφηγήματος για τον κοινό μας στόχο: την Ευρώπη των πολλών και την Ευρώπη της αλληλεγγύης, δεδομένου ότι το 2024 είναι και χρονιά Ευρωεκλογών. Η οργάνωσή μας συμμετέχει στο Φόρουμ με ένα πολύ βασικό στόχο: να κατορθώσουμε, μέσα και από τη συνέλευση των οργανώσεων νεολαίας που συμμετέχουν στο Φόρουμ να καταλήξουμε σε κοινά συμπεράσματα και προτάσεις που αφορούν την κατάσταση που βιώνει σήμερα η νέα γενιά στην Ευρώπη, αλλά και κάποιες βασικές κοινές μας διεκδικήσεις για φλέγοντα ζητήματα που αφορούν ιδίως τους νέους, όπως είναι η αύξηση του κόστους ζωής και ειδικότερα το πρόβλημα του κόστους στέγασης των νέων ή του κόστους σπουδών, οι ιδιωτικοποιήσεις στην παιδεία, η ενεργειακή κρίση και η καταπολέμηση διακρίσεων και κοινωνικών αποκλεισμών ομάδων όπως οι γυναίκες, οι μετανάστες/στριες και οι ΛΟΑΤΚΙ σε όλα τα επίπεδα. Η κοινή αυτή ατζέντα διεκδικήσεων, ως μία νέα Χάρτα Δικαιωμάτων για τη Νέα Γενιά στην Ευρώπη θα πρέπει να αποτελέσει το βασικό εργαλείο στα χέρια της οργάνωσής μας για την προετοιμασία και την εκλογική καμπάνια εν όψει Ευρωεκλογών.
Το δίκτυο Νεολαιών της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ELYN- European Left Youth Network)
Σήμερα λειτουργεί ως ομάδα εργασίας του ΚΕΑ και η οργάνωσή μας είναι ιδρυτικό μέλος του Δικτύου, έχοντας αναλάβει επί 2 έτη στο παρελθόν το συντονισμό του. Από τις αρχές της λειτουργίας του είχαμε εκφράσει την άποψη ότι θα πρέπει να αποτελέσει αυτόνομη οργάνωση που θα λειτουργεί στο πλαίσιο του ΚΕΑ, με δικές τις διαδικασίες, «καταστατικό»- ορθότερα «πλαίσιο αρχών λειτουργίας», όργανα και αποφάσεις, ώστε να μπορεί να επιτελέσει αποτελεσματικότερα το ρόλο που της αναλογεί για τις οργανώσεις- μέλη της. Εν όψει της αλλαγής ηγεσίας που πρόκειται να γίνει στο European Forum για τον συντονισμό του Δικτύου Νεολαιών της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ELYN) στόχος μας είναι να βάλουμε υποψηφιότητα για το συντονισμό του Δικτύου. Πρόταση μας είναι το συντονιστικό του να αποτελείται από εκπροσώπους περισσότερων οργανώσεων και όχι από μία και να γίνεται εναλλαγή ανάμεσα στις συμμετέχουσες οργανώσεις ως προς τη διοργάνωση συναντήσεων, δράσεων, σεμιναρίων κοκ για να ενθαρρύνουμε τη συμμετοχή όλων των νεολαιών.
Είμαστε υπέρ της αυτονόμησης του Δικτύου και αναβάθμισής του σε αυτοτελή οργάνωση. Υπέρ της άποψης αυτής φαίνεται να τάσσεται και ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, επομένως ανοίγονται πιο εύκολα δρόμοι για να κάνουμε αυτό το οργανωτικό άλμα και από μία συνάντηση οργανώσεων να καταστούμε οργάνωση με διαδικασίες, θέσεις και συγκεκριμένες αποφάσεις. Οπωσδήποτε αυτή η διαδικασία είναι επίπονη πολιτικά και οργανωτικά, λόγω και των πολλαπλών αντιθέσεων μεταξύ των κομμάτων και των οργανώσεων Νεολαίας της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, πλην όμως αναγκαία για την ενδυνάμωση των θέσεων μας και του οράματος για αναμόρφωση της Ευρώπης σε προοδευτική- αριστερή κατεύθυνση.
Έτσι στόχος και πρότασή μας είναι η οργάνωση να έχει δικό της καταστατικό και περισσότερες ελευθερίες όσον αφορά την διοργάνωση της δράσης της.
Όσον αφορά την πρότασή μας για το νέο καταστατικό: Προς το παρόν προβλέπεται ότι απαιτείται να υπάρχει consensus για όποιες αλλαγές γίνονται στον τρόπο λειτουργίας του Δικτύου. Η πρότασή μας είναι ότι το νέο καταστατικό οφείλει να προκύψει μέσα από σύνθεση, όπως και όλες οι αποφάσεις μας, δηλαδή να ξεκινάμε από κάτι ελάχιστο (consensus) και να καταλήγουμε σε σύνθεση, και ψηφοφορία εάν τούτο απαιτείται με βάση την αρχή της πλειοψηφίας (κάθε οργάνωση που συμμετέχει θα έχει μία ψήφο για λόγους ισότητας). Άρα προτείνουμε ως βασική αρχή για τον τρόπο λήψης των αποφάσεων: πρώτα την ύπαρξη συναίνεσης στην απόφαση, και αν τούτο δεν είναι δυνατό, να υπάρχει σύνθεση ή πλειοψηφία για να διατηρηθεί η ενότητα και να διασφαλίζεται ότι θα υπάρχει και απόφαση. Επιπλέον προτείνουμε να διοργανώνονται τακτικά από το Δίκτυο Νεολαιών της Ευρωπαϊκής Αριστεράς: σεμινάρια για τα μέλη των οργανώσεων, θεματικά συνέδρια στα πρότυπα του Θερινού Πανεπιστημίου, να δημιουργηθεί μία ηλεκτρονική πλατφόρμα ενημέρωσης για ευρωπαϊκά και όχι μόνο θέματα, να συνεχιστεί η προσπάθεια που έχει ήδη αρχίσει στα social media με ανακοινώσεις του Δικτύου, τη διοργάνωση συναντήσεων του συντονιστικού κάθε τελευταίο ΣΚ του μήνα και κατ’ ελάχιστο μία δράση (διαδικτυακή ή μη) κάθε τρεις μήνες, όπως και πανευρωπαϊκές καμπάνιες νεολαίας.
Τα παραπάνω αποσκοπούν στο να ισχυροποιηθεί η νεολαία της Αριστεράς σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Στόχος μας θα πρέπει να είναι να πολιτικοποιούμε συνεχώς τη συζήτηση εντός του Δικτύου, να βρίσκουμε κοινές συνισταμένες αντί για διαφορές, ώστε και να παράγεται έργο, ανακοινώσεις, κινητοποιήσεις, αλλά και να έχουμε υλικό και παρουσία που να είναι χρήσιμα για την Ευρωπαική Αριστερά. Το επίδικο επομένως σήμερα είναι να ξεφύγει το Δίκτυο από μία διαδικαστικού τύπου ομάδα νεολαίας που δραστηριοποιείται εντός του ΚΕΑ ως δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ των οργανώσεων, και να προχωρήσει η πολιτική ζύμωση και σύνθεση για κοινά ευρωπαϊκά ζητήματα, ώστε να έχει διακριτή παρουσία και μαχητικές θέσεις που θα μπορούν να αξιοποιούνται από τις οργανώσεις στις παρεμβάσεις τους σε κάθε χώρα.
- Η κατάσταση στα Πανεπιστήμια
Το ασφυκτικό πλαίσιο που δημιούργησε η κυβέρνηση με τις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις στον χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, σε συνδυασμό με τις συνεχιζόμενες κρίσεις δημιουργούν ένα εκρηκτικό κλίμα στα ΑΕΙ. Η Ακρίβεια και η εκτόξευση της νεανικής ανεργίας δυσχεραίνουν την καθημερινότητα των φοιτητών/-τριών και κατ’ επέκταση την απρόσκοπτη φοίτηση. Παράλληλα χιλιάδες νεοεισαχθέντες φοιτητές/-τριες που πέρασαν την δαμόκλειο σπάθη των Πανελληνίων, ήρθαν αντιμέτωποι με τις συνέπειες της στεγαστικής κρίσης. Τέλος μία σειρά από νόμοι (Κεραμέως – Κεραμέως/Χρησοχοΐδη) του προηγούμενου διαστήματος προσπαθούν που εμπεδώνουν την πειθάρχηση, την εντατικοποίηση και την ιδιωτική πρωτοβουλία, διαμορφώνουν μια ακραία νεοφιλελεύθερη συνθήκη εντός των ΑΕΙ που χρήζει απάντησης.
Οι ανάγκες των φοιτητών στο προσκήνιο.
Το δικό μας χρέος είναι να υπερασπιστούμε τις φοιτητικές ανάγκες. Να χαρτογραφήσουμε τα προβλήματα των σχολών, από τα καθημερινά, έως και προβλήματα σχετικά με το επιστημονικό αντικείμενο. Στόχος μας πρέπει να είναι να μην μείνει κανένας φοιτητής μόνος του στην κρίση! Να αναδείξουμε την ανεπάρκεια στα ζητήματα φοιτητικής μέριμνας και να διεκδικήσουμε δωρεάν στέγαση, σίτιση, μεταφορές. Παράλληλα πρέπει τα Δίκτυα μέσα από τις παρεμβάσεις τους να ενισχύσουν τα δικά τους αυτόνομα ταυτοτικά χαρακτηριστικά, αναδεικνύοντας πέρα από τα τις φοιτητικές ανάγκες και ζητήματα που αφορούν την νέα γενιά. Την ανάγκη για ειρήνη, την κλιματική κρίση, τον εργασιακό μεσαίωνα, τον αγώνα απέναντι στην πατριαρχία και την έμφυλη καταπίεση.
Αγώνας για την προάσπιση του Άρθρου 16.
Όπως είχε δηλώσει προεκλογικά ο πρωθυπουργός, η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να πραγματοποιήσει την αναθεώρηση του άρθρου 16. Μετά από σειρά ιδιωτικοποιήσεων κοινωνικών αγαθών, ήρθε η σειρά για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Πιάνει το νήμα από εκεί που το άφησε το προηγούμενο διάστημα με τα αντιδραστικά νομοσχέδια που περιχαράκωσαν την δημοκρατία στα ΑΕΙ, έπληξαν τον δημόσιο χαρακτήρα του αλλά οδήγησαν και στην ποινικοποίηση κάθε οργανωμένης δράσης. Στο όνομα της «προόδου» επιδιώκουν να δημιουργήσουν Ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Δεν αναγνωρίζουν όμως, την δυστοπία που έχουν περιέλθει τα Ιδρύματα και τις αντιξοότητες που βιώνουν οι φοιτητές/-τριες. Σε αυτό το πλαίσιο η οργάνωση μας και τα Δίκτυα σε όλη την χώρα πρέπει να βρίσκονται σε θέσεις μάχης! Οι αγώνες δίνονται με μετωπική και ενωτική λογική και σε αυτή την κατεύθυνση οφείλουμε να λάβουμε τις απαραίτητες πρωτοβουλίες για να δημιουργηθούν αναχώματα απέναντι στις επιδιώξεις της κυβέρνησης. Απαραίτητη είναι η κοινή δράση και ο συντονισμός με τα υπόλοιπα τμήματα της ακαδημαϊκής κοινότητας.