Η 21η Απριλίου του 1967, ημέρα κατά την οποία εκδηλώθηκε το στρατιωτικό πραξικόπημα, που οδήγησε στη Χούντα των συνταγματαρχών, σηματοδοτεί μία από τις πιο σκοτεινές σελίδες της ελληνικής ιστορίας, που ήρθε ως αποκορύφωμα της εμφυλιοπολεμικής σύγκρουσης και της αμερικανικής επέμβασης στην εσωτερική πολιτική της Ελλάδας.
Με την πάροδο του χρόνου, έχει γίνει μία συστηματική προσπάθεια διαστρέβλωσης των γεγονότων και υποτίμησης των όσων συνέβησαν κατά την επταετή διάρκεια της δικτατορίας. Οι μύθοι ότι η Χούντα «εξυγίανε την οικονομία» ή «έφτιαξε δρόμους» κ.λπ. είναι ευρέως διαδεδομένοι και χρησιμοποιούνται ενίοτε ακόμη και με τη μορφή αστεϊσμών. Η πραγματικότητα ωστόσο είναι εντελώς διαφορετική. Διόγκωση του εξωτερικού χρέους της Ελλάδας, τρομακτικός περιορισμός των ατομικών ελευθεριών και των κοινωνικών δικαιωμάτων, εξορίες και βασανισμοί σε βάρος ‘‘αντιφρονούντων’’, με πρόφαση την αντιμετώπιση ενός αόρατου ‘‘κομμουνιστικού κινδύνου’’. Το δικτατορικό καθεστώς, παρά τα δήθεν ‘‘πατριωτικά’’ αισθήματα που το υποκινούσαν, βαρύνεται ευθέως με τα εγκλήματα του Πολυτεχνείου, αλλά και με την παράδοση της Κύπρου. Πολύ περισσότερο, η θλιβερή παρακαταθήκη του πραξικοπήματος είναι ότι τραυμάτισε ουσιαστικά το δημοκρατικό μας πολίτευμα, δημιουργώντας πληγές που χρειάστηκαν δεκαετίες, για να επουλωθούν.
Πενήντα ένα χρόνια μετά, παραμένει σήμερα εξίσου μεγάλη η αναγκαιότητα του αγώνα, για να οχυρώσουμε τη δημοκρατία, απέναντι σε εκείνους που αναπολούν τις εφιαλτικές μέρες της δικτατορίας και ονειρεύονται μία κοινωνία χωρίς ελευθερία και ισότητα. Η διατήρηση της ιστορικής μνήμης είναι ένα πολύτιμο εργαλείο και μπορεί να λειτουργήσει ως οδόφραγμα, απέναντι στις δυνάμεις της ακροδεξιάς, οι οποίες επιδιώκουν να κάνουν συνεχώς αισθητή την παρουσία τους, τόσο στην Ελλάδα, όσο και σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Ο ελληνικός λαός, οι εργάτες και οι εργάτριες, οι φοιτητές και οι φοιτήτριες, οι μαθητές και οι μαθήτριες, οι νέοι και οι νέες, όλοι και όλες εμείς, οφείλουμε να μην ξεχνάμε. Έχουμε καθήκον να βρισκόμαστε συνεχώς στο προσκήνιο, για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών κεκτημένων, για τη διεκδίκηση αξιοπρεπών συνθηκών ζωής και για την οικοδόμηση ενός καλύτερου μέλλοντος, με γνώμονα τις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Απέναντι σε κάθε 21η Απριλίου, εμείς πρέπει να απαντάμε με Πολυτεχνεία.
Ποτέ ξανά Χούντα. Ποτέ ξανά φασισμός.
Το Γραφείο Τύπου
21/4/2018