Τα δικαιώματα, πολιτικά, ατομικά και κοινωνικά, βρίσκονται σε πλήρη διωγμό, σε όλες τις γωνιές του πλανήτη. Η νεοφιλελεύθερη επίθεση, και δη στη φάση της κρίσης και της εσωτερικής υποτίμησης, δεν μπορεί να συντρίψει τους ανθρώπους, χωρίς προηγουμένως να τους απογυμνώσει από κάθε δικαίωμα. Οι πολιτικές αυτές βλέπουν ως πρώτο στόχο τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, με την απροθυμία της ΕΕ να συγκροτήσει δίκαιη και συνολική μεταναστευτική πολιτική, απροθυμία που στην ακραία της μορφή καταλήγει σε δολοφονικά ναυάγια. Φαίνεται λοιπόν πως οι πολιτικές αποτροπής και οι φράχτες δεν είναι απλά αναποτελεσματικές αλλά υπονομεύουν άμεσα και ανθρώπινες ζωές.

Στη μνημονιακή πραγματικότητα της Ελλάδας δοκιμάστηκε ένα καθεστώς έκτακτης ανάγκης, με την δημιουργία εσωτερικών εχθρών όπως οι  μετανάστες και οι πρόσφυγες. Πρόκειται για μια διαδικασία που τροφοδοτήθηκε απ τις προηγούμενες κυβερνήσεις με τον Ξένιο Δία και την δημιουργία παράτυπων κέντρων κράτησης  μεταναστών, αλλά και συνολικά με την υιοθέτηση ακροδεξιάς ατζέντας και ρητορείας. Παράλληλα, η ασυλία που  παρεχόταν στη δολοφονική δράση της νεοναζιστικής Χ.Α. ριζοσπαστικοποίησε αφενός τμήματα της ακροδεξιάς και αφετέρου γείωσε κοινωνικά τον θεσμικό ρατσισμό και την ξενοφοβία. Σε βάρος ανθρώπινων ζωών, λοιπόν, συγκροτήθηκε μια αφήγηση στοχοποίησης των μεταναστών προκειμένου να εμπεδωθεί μια διαδικασία εκφασισμού της κοινωνίας.

Στα στρατόπεδα συγκέντρωσης δημιουργήθηκε ένα ιδιότυπο καθεστώς εγκλεισμού για ανθρώπους που δεν κατηγορούνται για κάποιο ποινικό αδίκημα αλλά για την παράτυπη είσοδό τους στη χώρα, ακόμα κι αν πρόκειται για πρόσφυγες που σύμφωνα με την διεθνή νομοθεσία χρήζουν προστασίας. Η πραγματικότητα μέσα σ αυτά ασφυκτική, με την παντελή έλλειψη δομών και μέριμνας, με συνθήκες επικίνδυνες για την ζωή των έγκλειστων, με την διάχυτη απελπισία ανθρώπων που παρέμεναν φυλακισμένοι ακόμα και πέρα απ το 18μηνο. Οι συνθήκες αυτές οδήγησαν μεταναστές και πρόσφυγες στον θάνατο ή την αυτοκτονία. Υπό αυτό το πρίσμα, η απελευθέρωση μεγάλου αριθμού μεταναστών και προσφύγων αποτελεί την μόνη θετική  διέξοδο, στο βαθμό που δεν υπονομεύεται από πανευρωπαϊκες επιχειρήσεις όπως η “Amberlight”, που εμβαθύνει την καταστολή στα σύνορα και ποινικοποιεί την μετανάστευση.

Επιτακτική  ανάγκη αποτελεί η δημιουργία ανοιχτών δομών για την φιλοξενία των προσφυγικών ροών που θα σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και θα εξασφαλίζουν συνθήκες αξιοπρέπειας. Είναι επίσης βασικό η πολιτεία να λάβει μέριμνα για την αξιοπρεπή διαβίωση των προσφύγων και να δημιουργήσει αναχώματα σε ρατσιστικές πρακτικές, επιδιώκοντας αυτοί οι άνθρωποι να ενταχθούν στο κοινωνικό όλον. Στηρίζουμε την πανελλαδική ημέρα δράσης ενάντια στην πολιτική της κράτησης και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Απαιτούμε:
• Την άμεση κατάργηση της πολιτικής κράτησης των «χωρίς χαρτιά» μεταναστών και προσφύγων
• Της άμεση απελευθέρωση των κρατουμένων από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και από τα κρατητήρια των αστυνομικών τμημάτων
• Το άμεσο κλείσιμο όλων των στρατοπέδων συγκέντρωσης