Η συμφωνία που υπογράφηκε στις 13 Ιουλίου αποτελεί πέρα από κάθε αμφισβήτηση μια τεράστια ήττα για τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς, τους αγωνιστές/ριες των κινημάτων, των ενεργών πολιτών που τάχθηκαν στον αγώνα ενάντια στα μνημόνια. Οι συνέπειες αυτής της συμφωνίας είναι βέβαιο ότι θα βαθύνουν την εξαθλίωση της ήδη χειμαζόμενης από τη φτώχεια ελληνικής κοινωνίας και της νεολαίας της οποίας το μέλλον φαντάζει πλέον αβέβαιο. Επιπλέον ο αρνητικός αντίκτυπος που θα προκαλέσει ένα ενδεχόμενο “αριστερής παρένθεσης” στα διεθνή κινήματα και τις ανερχόμενες δυνάμεις της αριστεράς στην Ευρώπη θεωρούμε ότι θα είναι μεγάλος.
Η επίπονη διαπραγμάτευση των τελευταίων μηνών στόχευε να εκφράσει και να στηρίξει την πληττόμενη κοινωνία και κατάφερε να διεθνοποιήσει το πρόβλημα του χρέους αναδεικνύοντας ότι δεν πρόκειται μόνο για ελληνικό ζήτημα. Παράλληλα όμως φάνηκαν τα όρια χάραξης πολιτικής εντός της Ευρωζώνης και αναγνωρίστηκε η συντριπτική ισχύς του αντιπάλου, ο οποίος αξιοποίησε όλα τα διαθέσιμα αντιδραστικά εργαλεία για να μην προκληθούν ρωγμές στην κυριαρχία του και μολυνθεί με τον ιό του ΣΥΡΙΖΑ ολόκληρο το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Η συντέλεση του στυγνού πραξικοπήματος το οποίο προκάλεσαν οι δανειστές, ήταν η κορυφή μιας σειράς εκβιασμών που οδήγησαν την κυβέρνηση σε μια ασφυξία επιλογών και τελικά σε ένα καταφανές αδιέξοδο.
Αυτά τα στοιχεία πλέον, καθορίζουν το συμπέρασμα της μάχης που δόθηκε. Η επιμονή της κυβέρνησης να χωρέσει το πολιτικό αίτημα του «τέλους της λιτότητας» με την ταυτόχρονη «παραμονή στο ευρώ» την εγκλώβισαν σε μια στρατηγική ήττας. Η πίστη ότι θα μπορούσε η κυβέρνηση να διαπραγματευτεί εντός της Ευρωζώνης προκαλώντας μετασχηματισμούς προς όφελος του κόσμου της εργασίας και των υποτελών πετυχαίνοντας τελικά έναν έντιμο συμβιβασμό αποδείχθηκε εξαιρετικά περιορισμένη και απέτυχε.
Η ανάταση που προκάλεσε σε όλους και όλες μας το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, μέσα από το οποίο εκφράστηκε μια μεγάλη συντριπτική κοινωνική πλειοψηφία στο ΟΧΙ και μάλιστα μέρος του οποίου ήταν ψήφοι από εργατικές γειτονιές -δηλαδή από τις κατεξοχήν κοινωνικές τάξεις που θέλει να εκπροσωπεί η αριστερά-, αλλά και από τον κόσμο της νεολαίας, ήταν αναντίστοιχη των επιλογών που έγιναν μετέπειτα σε επίπεδο κυβερνητικής τακτικής.
Ξέρουμε πολύ καλά ότι στο σημείο που φτάσαμε δεν υπάρχουν εύκολες επιλογές, αλλά σαν αριστεροί/ες, δεν μπορούμε να δεχτούμε κανένα συμβιβασμό στην πραγματικότητα των μνημονίων που διαμορφώνουν οι “από πάνω”.
Σε αυτήν την κατεύθυνση, συντασσόμαστε στην προοπτική της ρήξης με τη λιτότητα, η οποία αποτελεί τη βασική επιλογή του κεφαλαίου τόσο στο ευρωπαικό όσο και στο ελληνικό πλαίσιο. Θεωρώντας καταρχήν ότι είναι θέμα πολιτικής απόφασης και ταυτόχρονα θέμα υπαρξιακό για την αριστερά που οφείλει να έχει πάντα εναλλακτικές και να θέτει πρόταγματα κοινωνικής απελευθέρωσης.
Οι εναλλακτικές αυτές οφείλουν να είναι συμβατές με τις συλλογικές μας αποφάσεις, εκείνες που θωρακίζουν την ενότητα του κόμματος, αποτρέποντας με αυτόν τον τρόπο λογικές ανθρωποφαγίας εντός του κοινού μας πολιτικού χώρου. Έστω και τώρα όμως, επειδή ακριβώς θέλουμε ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς μακράς πνοής, ζητάμε την άμεση σύγκλιση της ΚΕ του κόμματος και την πραγματοποίηση εκτάκτου Συνεδρίου που θα επανακαθορίσει την πολιτική στάση μας στα νέα δεδομένα και θα διαμορφώσει τις εναλλακτικές λύσεις.
Για τον κόσμο της αριστεράς, των κινημάτων και της νεολαίας είναι δεδομένο ότι η ψήφιση αυτής της συμφωνίας – μνημόνιο δεν μπορεί να εκφράζει τα συμφέροντα και αιτήματα τους. Με αυτή την έννοια, θεωρούμε ότι πρέπει να αποτραπεί και στην πράξη, με την ίδια την οργάνωση της συλλογικής μας αντίστασης η εφαρμογή του μνημονίου, συμμετέχοντας στις ανοιχτές επιτροπές στήριξης του ΟΧΙ.
Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός και προς αυτήν την κατεύθυνση και αυτόν τον στρατηγικό στόχο εμείς θα παλέψουμε οικοδομώντας μια κοινωνία προς όφελος των λαικών στρωμάτων, προς όφελος της νεολαίας.
Γραφείο Οργανώσεων Μελών Βόρειας Αθήνας Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ