Το περιεχόμενο της συμφωνίας που προέκυψε στη Σύνοδο Κορυφής είναι το αποτέλεσμα της απαράδεκτης πρακτικής των κλειστών συνόρων στην οποία ανταγωνίζονται διάφορα κράτη των Βαλκανίων και της Κεντρικής Ευρώπης, ατιμώνοντας την ίδια την πρόσφατη ιστορία (τους). Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, είναι μια «ρύθμιση» με όρους κατ’ επείγοντος, ασαφής νομικά και θεσμικά. Έρχεται μάλιστα σε μια οριακή περίοδο και αποδεικνύει ότι τελικά οι κραυγές των αμνημόνων ηγεσιών των γειτόνων της Ελλάδας, είναι πιο δυνατές από το σπαραγμό των χιλιάδων εγκλωβισμένων της Ειδομένης.

Δεν είναι έλασσον το γεγονός ότι διεθνείς Οργανισμοί, όπως η Διεθνής Αμνηστία και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, έχουν θέσει διαφωνίες και προβληματισμούς σε σχέση με συμφωνία η οποία σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης προσθέτει εμπόδια – πέρα από αυτά που ήδη υπάρχουν λόγω της αντιδραστικής εμμονής των κλειστών συνόρων – στην εφαρμογή του πλαισίου κανόνων της Συνθήκης της Γενεύης για την προστασία των προσφύγων. Οι «ανταλλαγές» Σύρων προσφύγων με μία χώρα σαν την Τουρκία είναι μια πρόβλεψη που καταλήγει να διατηρεί τους πρόσφυγες σε καθεστώς μόνιμου κινδύνου, ακόμα και έξω από τα γεωγραφικά όρια της – σε αέναη εμπόλεμη κατάσταση – χώρας τους. Αυτή καθαυτή η αναγνώριση της  Τουρκίας ως ασφαλούς τρίτης χώρας έχει πολλά ερωτηματικά αφού τόσο τα επαναλαμβανόμενα γεγονότα σε σχέση με την καταστολή των δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων όσο και η αντιμετώπιση των προσφύγων και μεταναστών από τις τουρκικές αρχές δεν μπορούν παρά να προκαλούν ανησυχία. Παράλληλα, δημιουργεί πολλαπλά ερωτηματικά η πρόβλεψη πως η Τουρκία θα εγγυηθεί τη βελτίωση των ανθρωπιστικών συνθηκών στη Συρία. Η εξέλιξη αυτή δεν μπορεί παρά να επιβεβαιώνει τις βλέψεις της κυβέρνησης Ερντογάν στην περιοχή της Συρίας και την ανάδειξη της Τουρκίας σε κυρίαρχο περιφερειακό παίκτη.

Θέση μας είναι πως η νομική κατοχύρωση οποιουδήποτε ως πρόσφυγα δεν μπορεί να ταυτιστεί μόνο με τη γεωγραφική προέλευση και θεωρούμε απαραίτητη την τήρηση της δέσμευσης για εξέταση εξατομικευμένα όλων ανεξαιρέτως των αιτήσεων. Πάνω απ’ όλα όμως, οφείλουμε να δούμε πως όσο δεν κάμπτεται η αδιαλλαξία των οπαδών των κλειστών συνόρων, η οποιαδήποτε μέριμνα διαχείρισης των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών, θα συνιστά διαρκώς μια αμφιλεγόμενη, νομικά και ανθρωπιστικά, πρακτική. Για το λόγο αυτό, οι κυρώσεις που επιφυλάσσει οποιαδήποτε συμφωνία επεξεργάζεται η ΕΕ θα πρέπει να φύγουν επιτέλους από τα σώματα και τις ζωές κυνηγημένων ανθρώπων και να πέσουν εκεί που πρέπει: στα σιδηρόφρακτα κράτη των «άσπιλων» ηγετών που υψώνουν τείχη στην προσφυγιά.

Στον αντίποδα αυτών, ο ελληνικός λαός και η νεολαία έχουν δείξει πως οι πρόσφυγες στη χώρα μας είναι ευπρόσδεκτοι, έχουν ανοίξει τις πόρτες τους με μια μεγάλη αγκαλιά για τους κυνηγημένους των πολέμων. Επίσης, η Ελληνική Κυβέρνηση εδώ και μήνες αποτελεί το αντιπαράδειγμα της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς απέναντι στο σκοτάδι των κλειστών συνόρων και του φασισμού που γεννούν οι συντηρητικές, ξενοφοβικές και ρατσιστικές πολιτικές. Μέσα σε μια Ευρώπη που παραδίδεται όλο και περισσότερο στην ακροδεξιά, οφείλουμε να υπερασπιστούμε τις διεθνείς συνθήκες προστασίας των δικαιωμάτων των προσφύγων καθώς και το δίκαιο της θάλασσας.

Σήμερα, η Νέα Δημοκρατία κουνάει το δάχτυλο στον ΣΥΡΙΖΑ και την ίδια στιγμή προβαίνει σε ξενοφοβικό παραλήρημα ενώ «ξεχνάει» πως οι πρακτικές της κυβέρνησης Σαμαρά, τα «push back» και οι επαναπροωθήσεις ήταν αυτές που οδηγούσαν ανθρώπους σε πνιγμό. Ακόμα και τώρα η ΝΔ «κραυγάζει» για κλειστές δομές-φυλακές διαφωνώντας με τα ανοικτά κέντρα φιλοξενίας.

Το προσφυγικό δεν είναι αριθμοί. Είναι άνθρωποι που δραπετεύουν από τους πολέμους που προκάλεσαν οι ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις των μεγάλων δυνάμεων, μεταξύ των οποίων κράτη μέλη της ΕΕ και η Τουρκία.  Είναι οικογένειες που θαλασσοπνίγονται για να ξεφύγουν από τις βόμβες αλλά και το τέρας του ISIS στη Συρία και το Ιράκ, τους Ταλιμπάν και το καταπιεστικό ανελεύθερο καθεστώς στο Αφγανιστάν.

Η Ευρώπη αντί να κλείνει τις πόρτες της και να τσακίζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια στις λάσπες της Ειδομένης, στους φράχτες των Βαλκανίων και στον πάτο του Αιγαίου, οφείλει να προχωρήσει άμεσα τις διαδικασίες ειρήνευσης στη Μ. Ανατολή, για τον τερματισμό των πολέμων. Στηρίζουμε το αίτημα όλων των διεθνών οργανώσεων για τη δημιουργία ασφαλούς περάσματος για τους πρόσφυγες.

Η Ευρώπη είναι αντιμέτωπη με την ιστορία της και το δίλημμα είναι σαφές: Ευρώπη – Φρούριο ή Ευρώπη της Αλληλεγγύης και της Ανθρωπιάς. Σκοτάδι και Μεσαίωνας ή Φως και Ελπίδα. Η τελική συμφωνία αποδεικνύει πως η Ευρώπη κάνει πολλά βήματα πίσω σε σχέση με τα κεκτημένα και τις παραδόσεις της ως προς την αντίληψη που κυριαρχούσε για την διαχείριση των προσφύγων.

Η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ θα αγωνιστεί όπως κάνει όλο αυτό το διάστημα ενάντια στην Ευρώπη – Φρούριο και τις πολιτικές που αυτή συνεπάγεται. Δίπλα στους πρόσφυγες στις δομές αλληλεγγύης, στους δρόμους απέναντι στις ξενοφοβικές και συντηρητικές πολιτικές, για την ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια.

Ζητάμε την απαρέγκλιτη εφαρμογή της Συνθήκης της Γενεύης και την προστασία όλων των προσφύγων και των αιτούντων άσυλο. Καλούμε την Ελληνική Κυβέρνηση να υπερασπιστεί τον ανθρωπισμό και την αλληλεγγύη. Να δημιουργηθούν όσοι χώροι αξιοπρεπούς φιλοξενίας χρειάζονται στη χώρα μας, να ενισχυθεί υλικοτεχνικά και με όποιον άλλον τρόπο χρειαστεί η αλληλεγγύη χιλιάδων πολιτών και εθελοντών.

Η Γραμματεία του Κ.Σ. της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ

21/3/2016